Rośliny spermatofitów to te, które rozwijają się z nasion. Jest to najbardziej rozwinięta grupa roślin i dzieli się na dwie części: okrytozalążkowe i nagonasienne. Chociaż te pierwsze są najbardziej dominujące, najbardziej ciekawe są rośliny nagonasienne i te o niezwykłych cechach.
Dlatego zamierzamy poświęcić ten artykuł, aby opowiedzieć Ci o wszystkich cechach, ewolucji i ciekawostkach dotyczących nagonasiennych.
Główne cechy
Są to spermatofity roślin naczyniowych, które są produkowane z nasion. Sami są tymi, którzy wytwarzają nasiona, z których później się rozwiną. W języku greckim słowo nagonasienne daje nam wskazówkę dotyczącą wszystkich ich cech. A to znaczy nagie nasienie. To sprawia, że wiemy już, że jego nasiona są całkowicie nagie i nie rozwijają się w zamkniętym jajniku.
Ta grupa roślin rozwija się we wszystkich rejonach świata, choć najczęściej spotykamy je w klimacie zimnym i arktycznym. W tajdze możemy zobaczyć dużą liczbę nagonasiennych, które potrafiły przystosować się do ekstremalnych warunków temperaturowych i opadów w postaci śniegu. Niektóre z nich są wykorzystywane przez ludzi jako rośliny ozdobne lub do produkcji drewna. Te rośliny mają wysokiej jakości drewno. Co więcej, nagonasienne to rośliny o dużych rozmiarach i długowieczności. To cechy, które wyraźnie odróżniają je od innych rodzajów roślin.
Przeanalizujmy nieco dokładniej, jakie są jego mocne strony.
Podkreśla nagonasienne
Główną cechą charakterystyczną jest produkcja nasion, które nie rozwijają się w jajniku. Ponadto wszystkie z nich to rośliny, które rozwijają się bez kwiatów i owoców. Jednak jego kwiat często można traktować jako gałąź o ograniczonym wzroście, która tworzy szyszki lub szyszki. Niektóre z nich wytwarzają żyzne liście, znane również jako sporofile, które mają odsłonięte nasiona. Płeć tych roślin jest rozdzielona, ponieważ istnieją szyszki żeńskie, które wytwarzają zalążki, i szyszki męskie, które wytwarzają pyłek.
Jeśli cofniemy się do powrotu wszystkich roślin w historii Ziemi, zobaczymy, że są to bardzo stare rośliny. W rzeczywistości jako pierwsi byli roślinami lądowymi i produkowali nasiona. Jego początki sięgają końca okresu karbońskiego. Było to możliwe, ponieważ rozmnażanie tych roślin w celu rozszerzenia ich obszaru dystrybucji może odbywać się bez wody. I to, że wiele z nich jest zapylanych przez wiatr. Mają też dużą odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne takie jak ekstremalne temperatury i opady w postaci śniegu.
Jeśli chodzi o wygląd i strukturę, są to rośliny drzewiaste o nadrzewnym wyglądzie. Większość z nich ma korzenie, łodygi, liście i nasiona. Ma tkanki naczyniowe, które pozwalają im rozprowadzać wodę i inne zasoby od korzeni do liści. Dzięki tym kanałom naczyniowym mogą odżywiać się substancjami odżywczymi w glebie. Ponadto mogą magazynować energię i uzyskiwać więcej składników odżywczych poprzez fotosyntezę.
Rozmnażanie nagonasiennych
Jak wspomnieliśmy wcześniej, istnieją rośliny z szyszkami męskimi i inne, na przykład żeńskie. Te męskie wiązania składają się ze łuski i dwóch woreczków pyłkowych, które tworzą ziarna pyłku. Szyszki żeńskie są większe i zawierają tylko skalę z dwoma zalążkami. Można powiedzieć, że gamety to ziarna pyłku odpowiedzialne za zapłodnienie zalążków.
Podczas rozmnażania tych roślin wiatr jest odpowiedzialny za transport ziaren pyłku do kwiatów żeńskich. Należy zauważyć, że nagonasienne powodują duże ilości alergii u ludzi. W okresie lęgowym wiatr wypiera ziarna pyłku i generują alergie u wielu osób z wrażliwym układem odpornościowym. Gdy wiatr przeniósł ziarno pyłku do kwiatów żeńskich i łagiewka pyłkowa przedostała się do zalążka, po fuzji gamet powstaje zygota.
Po zapłodnieniu generowane są nasiona, a kwiatostan żeński przekształca się w ananasa, który po chwili otwiera się i wypuszcza nasiona. Te nasiona są odpowiedzialne za tworzenie nowych roślin, gdy spadają na ziemię.
Przykłady
Zobaczymy niektóre z głównych przykładów roślin nagozalążkowych, ponieważ istnieje ponad tysiąc gatunków podzielonych na 88 rodzajów. Niektóre z nich są dobrze znane, jak jodły, sosny, cyprysy, jałowce, cedry i araukaria, ale inne nie tak bardzo. Oto kilka przykładów:
Rośliny należące do grupy pinofitów to te zwane iglakami. Istnieje ponad 600 gatunków roślin i wszystkie są zdrewniałe. Są wiecznie zielone liściaste. Większość z nich ma liście w kształcie igieł, aby lepiej przetrwać niepogodę.
- W grupie Pináceas mamy sosny, jodły, cedry, modrzewie czy tsugi.
- Cupresáceas to jałowiec, cyprysy i sekwoje.
- W Taxáceas mamy cis
- Aracauriáceas
- W Podocarpáceas są lleuque lub mañío.
Ginkgofity obejmują kilka wymarłych gatunków i tylko jeden żywy. Często uważa się je za żywe skamieniałości, a jedynym gatunkiem, który istnieje, jest gatunek Ginkgo biloba. Sagowce to kolejna grupa nagonasiennych, których wygląd przypomina palmy. Wreszcie gnetofity tworzą winorośle i małe krzewy o krótkich łodygach i łuszczących się liściach.
Różnice między roślinami nagonasiennymi i okrytozalążkowymi
Wcześniej wspomnieliśmy, że te dwie rośliny są najbardziej rozwinięte w królestwie roślin. Obie są roślinami naczyniowymi plemników, które produkują nasiona. Jednak między jednym z nich istnieją duże różnice:
- Rośliny okrytozalążkowe mają nasiona otoczone owocami, podczas gdy rośliny nagonasienne to nagie nasiona.
- Nagonasienne nie mają typowych kwiatówraczej zwykle mają stożki.
- Liście okrytozalążkowych są zwykle płaskie, podczas gdy nagonasienne Są igłowe, aby móc dostosować się do niesprzyjających warunków atmosferycznych.
- Rośliny okrytozalążkowe to rośliny sezonowe, podczas gdy większość z nich to rośliny nagonasienne.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o roślinach nagonasiennych i ich właściwościach.