Dzisiaj porozmawiamy o dość ważnym organellum u zwierząt. To jest o blastopore. Blastopore nazywany jest otwarciem bieguna roślinnego archenteronu. Ten archenteron jest jamą embrionalną, która tworzy blastulę i jest w kontakcie z zewnętrzem. Znaczenie blastoporu polega na tym, że dzięki niemu powstają usta i odbyt zwierzęcia.
Dlatego powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o blastoporze, jego cechach i znaczeniu.
Co to jest blastopore
Jest to otwór, przez który wychodzą usta i odbyt zwierzęcia. Podczas formowania się zarodka rozwijają się 3 embrionalne listki zarodkowe, znane jako ektoderma, mezoderma i endoderma. Proces powstawania zarodka znany jest pod nazwą gastrulacji. Populacje komórek epiblastycznych migrują z bieguna rośliny do bieguna zwierzęcego. To podczas tej migracji tworzą blastulę, a następnie podstawowe warstwy, o których wspomnieliśmy. Wygląd lub nie arquénteron i blastopore zależą całkowicie od rodzaju blastuli i sposobu gastrulacji.
Kiedy ruch będzie wykonywany przez wyobraźnię, komórki w epiblast i hypoblast trafiają do ogólnej jamy. Ta wnęka znana jest pod nazwą blastocele. To wtedy nowa pusta przestrzeń w ciele służy do utworzenia archenteronu, który następnie rodzi się z jelita. To w tej strukturze tworzy się blastopor, a po jego przeciwnej stronie ujście ust.
Ewolucja i rozwój
Zwierzęta ewoluowały na przestrzeni dziejów i rozwijały coraz większe przystosowania, aby móc przetrwać w różnych środowiskach. Segmentacja holoblastyczna tworzy z komórek ektodermalnych druga warstwa embrionalna znana jako endoderma. Najgłębszą warstwą ograniczającą rozwijający się przewód pokarmowy zwierzęcia jest ta, która znajduje się pomiędzy ektodermą a endodermą. Tutaj znajduje się mezoderma.
Powinieneś również wiedzieć, że istnieją zwierzęta diblastyczne, które mają tylko dwie warstwy embrionalne. Zwykle są to najprostsze zwierzęta, takie jak gąbki. Formacja złota w blastoporze organizmów królestwa zwierząt zależy od procesu tworzenia się zarodka trójwarstwowego. Blastopore można dość łatwo zidentyfikować u parzydełków. Ta formacja występuje po utworzeniu blastuli. Może rozwinąć się poprzez wyobraźnię lub zator.
Kiedy gastrulacja następuje przez epibolię, blastopor jest generowany na biegunie wegetatywnym. To wtedy komórki, które znajdują się w biegunie zwierzęcym, zaczynają się obficie namnażać. Robią to w taki sposób, że udaje im się objąć makromery żółtka. Jeśli proces tworzenia warstw embrionalnych odbywa się metodą inwolucji, powstają tylko dwie warstwy embrionalne. Tutaj wkraczamy do grupy zwierząt, o których wspomnieliśmy, zwanych diblastykami, które mają tylko endodermę i ektodermę.
Cnidarianie należą do grupy diblastyków. Z powodu rozwarstwienia lub porywania, blastopor nie jest wytwarzany. Fakt, że podział mitotyczny zachodzi wcześnie w zarodku, zależy od ilości składników odżywczych znajdujących się w żeńskiej komórce zarodkowej, z której powstaje komórka jajowa zwana oocytem.
Funkcja i znaczenie blastoporu
Zwrócimy uwagę na ważną funkcję, jaką blastopor pełni w żywych istotach. Powstają, gdy znajdują się na początkowych etapach rozwoju organizmu. Oto faza gastrulacji, w której zaczyna się różnicowanie komórek. Pełni funkcję dyskomfortu z tyłu zarodka i jest prymitywnym organizatorem. Funkcja, która ma blastopore może być wymawiana w pysku organizmów protostomicznych, takich jak mięczaki, ssaki, gady i ptaki.
Z drugiej strony u zwierząt deuterostomicznych blastopor najpierw wywołuje tworzenie się odbytu, a następnie pyska. Ostatecznie kolejność jest różna, jeśli są to protostomy lub deuterostomy. Blastopore jest odpowiedzialny za komunikację jamy embrionalnej ze światem zewnętrznym. Z losów blastoporu można z większą pewnością sklasyfikować organizmy obustronne lub triblastyczne. Pamiętamy, że triblastyki to te, które mają w Wiedniu kilka ucieczek: ektodermę, endodermę i mezodermę. W tradycyjny sposób zwierzęta te pogrupowano według obecności lub braku ogólnych ubytków w całym ciele. W tym przypadku widzimy coelomed, będący już coelomed.
Zwykle protostomy dzieli się na dwa superfile, którymi są Ecdisozoa i Lofotrocozoa. Te pierwsze to te, które okresowo zrzucają skórki, a te drugie charakteryzują się larwami trochoforów.
Los blastoporu zależy od interakcji tkanek embrionalnych. W przypadku płazów charakterystyczna jest grzbietowa warga blastoporu i to z niej wszystkie sygnały wysyłane są do nowych komórek. W grupie zwierząt protostomicznych usta pochodzą od strony przeciwnej do blastoporu. Z drugiej strony, w linii deuterostomu, usta pochodzą z wtórnego otworu po rozwoju.
Protostomy i deuterostomy
Otwory w drucie łukowym stają się ustami u protostomatów i odbytem w deuterostomach. Oba są zakończeniami przewodu pokarmowego. Segmentacja tej rury tworzy coelom, a los blastoporu jest tym, co wskazuje na rozwój zwierząt i ich kształt. W protostomach segmentacja rurki jest spiralna, aw deuterostomach nieokreślona promieniowa. Ma to również związek z symetrią organizmu. W symetrii dwustronnej znajdujemy organizm z dwiema podobnymi częściami ciała.
U zwierząt protostomicznych coelom powstaje w wyniku podziału stałych mas mezodermy. Mezoderma znana jest również pod nazwą schizocelia. W swoich parach rozwija się przez ewangelizację arquenteronu w procesie rozwoju embrionalnego organizmu.
W grupie protostomów znajdujemy nicienie i stawonogi, mięczaki, pierścienice i płazińce. Echinodermes, takie jak gwiazdy i jeżowce, to deuterostomy.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o blastoporo i jego funkcji.