In de jaren zeventig was de belangstelling van de samenleving gericht op de demografische groei van de wereldbevolking en de groeiende bezorgdheid over de beschikbare middelen om aan de toegenomen behoeften te voldoen. De kwestie verloor in die tijd steeds meer aan belang, maar gezien de evolutie van de technologie en de onevenredige toename van de bevolking, is het tijd om op het onderwerp terug te keren. En het is dat ze al zijn opgelost de grenzen van groei na piekolie veroorzaakt door misbruik van recursos naturales en de exploitatie van oliereserves en andere fossiele brandstoffen.
In dit artikel gaan we nadenken over de wereldsituatie en de relatie tussen de grenzen van groei en het vermogen van de samenleving om de bevolking te voorzien.
Toename van de wereldbevolking
De wereldbevolking is in slechts vier decennia verdubbeld. Hoewel bepaalde delen van de wereld door armoede worden bestraft, is een algemene hongersnood vermeden dankzij het gebruik van fossiele brandstoffen. Hierdoor kan meer voedsel worden verkregen, hoewel het de planeet meer en meer vervuilt veroorzaakt negatieve effecten, zoals klimaatverandering.
Landbouw speelt een fundamentele rol in alle sectoren van de voedselproductie en de methoden om gewassen te verkrijgen zijn conditionerende factoren om te bevestigen of de besmetting voortduurt of niet. Hiervoor is een duurzame of conserverende landbouwtechniek ontwikkeld die tot doel heeft de effecten op bodem- en waterverontreiniging te verminderen, zodat de voedingsstoffen die we via oogsten verkrijgen van betere kwaliteit zijn en niet vervuilen. Dit alles wordt gedaan met als doel een duurzaam eten wereldwijd om ervoor te zorgen dat de hulpbronnen die we vandaag gebruiken, ook kunnen worden gebruikt door toekomstige generaties.
Dankzij de ontwikkeling van technologie, een groot deel van de leegloop van het platteland en het comfort van de verschillende modellen van verticale steden kan een groot deel van de wereldbevolking in een kleine ruimte worden ondergebracht. Dit is voorstander van het verminderen van de af te leggen afstanden voor het transport van grondstoffen en producten, de concentratie van industrieën en meer gecentraliseerde elektriciteitsproductie.
Aan de andere kant hebben we een overschot aan de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen zoals hout, olie, aardgas en steenkool. Deze overexploitatie wordt ook geëxtrapoleerd naar andere levende elementen zoals intensieve landbouw en veeteelt, overbevissing of mijnbouw. Dit alles leidt tot een aantasting van natuurlijke hulpbronnen, een toename van milieuverontreiniging in alle opzichten en dus tot een verandering van klimaatvariabelen die op wereldschaal plaatsvindt.
Groei limieten
Economie-experts zeiden het al in 1972, toen het rapport "Limits to Growth" werd gepubliceerd. De wereldbevolking zou dan kunnen voorzien in de volledige vraag naar voedsel en energie op het hoogtepunt van olie. De ecologische crisis van 1960 maakte een einde aan een fase van milieuproblemen waarin werd betwijfeld of olie, samen met de rest van fossiele brandstoffen Ze zouden de technologische ontwikkeling niet kunnen voeden vanwege hun dreigende uitputting.
Door de jaren heen, met de komst van hernieuwbare energiebronnen, wordt aangenomen dat de wereld in staat is om meer mensen te huisvesten dankzij de productie van energie door natuurlijke elementen zoals zon, water, wind, biomassa, Geothermische energie en de energie die wordt onttrokken aan de getijden. De utopie van het creëren van een wereld uit onbeperkte schone energie heeft echter de grote muur van energie-efficiëntie geraakt.
La energie-efficiëntie Het probeert een maximale voorraad energie op te wekken tegen een zo laag mogelijke kostprijs. Dit betekent dat een groot deel van de R & D-investeringen naar deze gebieden gaat, waardoor het belang van fossiele brandstoffen wordt gebagatelliseerd. De druk van regeringen en milieumaatschappijen zoals Greenpeace of Ecologists in Action schreeuwen om hernieuwbare energie die moet worden gesubsidieerd en ontwikkeld in het licht van een wereld die energie vraagt en waarvan de gemiddelde temperatuur op aarde meer stijgt dan in die tijd werd voorgesteld als "Gevaarlijk" in de rapporten van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC).
COXNUMX-voetafdruk
Er zijn veel natuurlijke hulpbronnen die hun hoogtepunt de afgelopen decennia al hebben overtroffen. En is dat het consumptietempo is veel hoger dan dat van de productie en vooral dat van de reserves. Nu de data voor de uitputting van fossiele brandstoffen zoals olie, aardgas en steenkool al zijn vastgesteld, hoeft u alleen nog maar door te gaan met het ontwikkelen van hernieuwbare energiebronnen om het tempo van het leven dat we vandaag hebben te behouden.
De carbon footprint is een indicator voor de hoeveelheid kooldioxide dat wordt uitgezonden door de burger en per oppervlakte-eenheid. Het betekent dat we koolstof in de atmosfeer moeten uitstoten om aan onze vraag te voldoen, zowel naar voedsel als naar energie, goederen en diensten. Hoe meer we verbruiken, hoe meer ton er wordt uitgestoten.
Om dit te illustreren, denken we dat we ons huis hebben, we consumeren bepaald voedsel, we gebruiken de computer, televisie, we douchen, we luisteren naar muziek, we vervoeren onszelf in ons privévoertuig, enz. Om alle elementen die ons in ons leven omringen te vervaardigen, hebben we vervuilde grondstoffen moeten gebruiken. Dus, de ecologische voetafdruk is groter naarmate we meer rijkdom hebben en het hangt nauw samen met het inkomen per hoofd van de bevolking van elke persoon. Hoe meer koopkracht je hebt, hoe meer koolstof er in de atmosfeer terechtkomt.
Gelijkheid voor alles?
Als we de COXNUMX-voetafdruk van mensen in ontwikkelingslanden vergelijken, realiseren we ons dat er veel meer mensen zijn, maar met een lagere COXNUMX-voetafdruk per inwoner. Wat betekent dat een klein deel van de wereldbevolking is verantwoordelijk voor de meeste vervuiling op aarde.
Waarom moet 80% van de wereldbevolking de gevolgen betalen van talrijke klimaatrampen die worden veroorzaakt door de vervuiling van de overige 20%? Overheden noemen gelijkheid en eerlijkheid, maar de realiteit dicteert veel om die doelen te bereiken.
Ondertussen bereikt de wereld binnenkort de grenzen van de groei en is de toekomst volkomen onzeker. Ik hoop dat dit artikel je aanzet tot nadenken over de kwestie van gelijkheid in de wereld en de overexploitatie van hulpbronnen.