Het onderwaterleven is best interessant om te bestuderen, hoewel er meer bekend is over het leven op het land. Hierdoor neemt de nieuwsgierigheid naar de zee toe en willen ze alle soorten bestuderen die in zeeën en oceanen leven. Een van de meest gevraagde groepen in de onderzoeken zijn de zeezoogdieren. Deze dieren zijn voortgekomen uit landdieren die ongeveer 66 miljoen jaar geleden naar de zee zijn teruggekeerd. Om in mariene omgevingen te kunnen leven, moesten ze een reeks allerlei soorten aanpassingen ontwikkelen, zoals we in dit artikel zullen zien.
Meer weten over zeezoogdieren? In deze post gaan we je alles in detail vertellen.
Wat zijn zeezoogdieren
Ongeveer 120 soorten zeezoogdieren komen voor in de zee. Aangenomen wordt dat deze dieren zich hebben ontwikkeld door een reeks fysiologische aanpassingen om te overleven in deze omgevingen. Net zoals de soorten die in de zeeën voorkwamen zich konden aanpassen aan het aardse leven, is ze integendeel ook ontstaan.
In dit geval is het concept dat zeezoogdieren omvat vrij breed en omvat het niet alleen soorten die tot een bepaalde taxonomische groep behoren. We gaan een onderverdeling maken van alle dieren die we als zeezoogdieren beschouwen:
- De groep walvisachtigen bestaat uit walvissen, bruinvissen en dolfijnen.
- Vinpotigen zoals walrussen, zeehonden en otaria.
- Sirenen houden van doejongs en lamantijnen.
- Otters zoals de zeeotter en de zeekat.
- Natuurlijk omvatten we de ijsbeer en de witte beer, die als zeezoogdieren worden beschouwd, aangezien veel van hun acties plaatsvinden in het leven van de zee. Ze zijn ook in staat om in het zeeijs te zijn en van hen te profiteren om op hun prooi te jagen.
Onder deze dieren die we hebben gedifferentieerd als zeezoogdieren, vinden we er enkele die hun hele leven in de Water, terwijl anderen een alternatieve vorm hebben. Degenen die hun hele leven in het mariene milieu doorbrengen, zijn walvisachtigen en sirenen. Dit zijn de dieren die zich binnen deze groep het meest hebben aangepast aan het zeeleven.
Het is een zeer charismatische megafa van deze media. Dit heeft geleid tot een ernstige commerciële uitbuiting van de mens ten opzichte van deze dieren. Vanwege menselijke activiteiten waarbij deze zeezoogdieren betrokken zijn, zijn er veel kwetsbare of bedreigde bevolkingsgroepen.
Waar komen ze vandaan?
De commerciële exploitatie van zeezoogdieren door mensen is te wijten aan het verkrijgen van vlees, vet, olie, huid, ivoor en zelfs shows zoals die we vinden in dierenshows en in sommige dierentuinen van zeedieren.
Deze soorten hebben de actie en steun van enkele milieugroeperingen die proberen de populaties te beschermen en de schade die aan hen wordt toegebracht te verminderen. Gezien de nieuwsgierigheid van deze dieren en het charisma dat ze afwerpen, heeft hun behoefte om te weten waar ze vandaan komen, geleid tot talloze onderzoeken ernaar. Veel van de conclusies van deze studies bevestigen dat de meest primitieve voorouders van deze zoogdieren Ze worden 70 miljoen jaar geleden in de oude Zee van Tethys gevonden.
Deze voorouders die zijn ontdekt, hebben geleid tot de voorouders van de zeezoogdieren die we tegenwoordig vinden. Het is duidelijk dat ze niet dezelfde kenmerken hebben, aangezien dieren in de loop van de tijd evolueren. Afhankelijk van de omgevingsomstandigheden waarin ze zijn, zijn in staat de groei van bepaalde organen te bevorderen waardoor ze kunnen overleven beter in verschillende omgevingen.
Hoewel de evolutionaire processen die ervoor zorgden dat deze dieren in deze omgevingen beter leefden, niet goed worden begrepen, is het bekend dat ze zijn geen monofyletische groep. Dit betekent dat de verschillende groepen zijn ontstaan uit verschillende aardse voorouders. Dit feit is bekend uit studies van de anatomische patronen van fossielen en vergelijking met moleculaire overeenkomsten.
Men denkt dat de walvisachtigen varkens en koeien waren die in de verte verwant waren met de nijlpaarden die er aanleiding toe zouden kunnen geven. De groepen hebben vergelijkbare fysieke kenmerken aangenomen vanwege de noodzaak zich aan te passen aan het leven op zee. Dit staat bekend als evolutionaire convergentie.
Aanpassingen in het aquatisch milieu
Zoals we aan het begin van het artikel al zeiden, moesten er verschillende morfologische en functionele aanpassingen worden ontwikkeld om in het mariene milieu te kunnen leven. Deze aanpassingen moeten hen in staat stellen in het mariene milieu te leven. Om deze aanpassingen te begrijpen, is het noodzakelijk om te weten dat deze omgeving fysieke eigenschappen heeft die sterk verschillen van die van de aardse omgeving. Daarom is het noodzakelijk dat het dier zich eraan moet aanpassen en meer moet weten dat het uit een aards leven komt.
Waarom bepaalde dieren gewend zijn geraakt aan het leven in zee, is ingewikkelder. Er moesten echter redenen zijn voor sommige van de landzoogdierenpopulaties om een leven in het mariene milieu te beëindigen.
Sommige aanpassingen zijn voorbereid om bestand te zijn tegen de dichtheid van water die drie keer groter is dan die van lucht. Viscositeit is een andere factor waarin we 60 keer meer viscositeit vinden, zelfs bij vergelijkbare temperaturen. Deze eigenschappen hebben een grote invloed op de wrijvingskracht. Een andere belangrijke factor om te overwegen is druk. Het water oefent een behoorlijke druk uit op het lichaam waardoor het comprimeert. Voor elke 10 meter diepte is de druk veel hoger.
Thermische geleidbaarheid is ook een belangrijk element om te overwegen. De overdracht van warmte en lichtenergie neemt af naarmate de diepte toeneemt.
Al deze veranderingen in de leefomgeving moesten verschillende aanpassingen afdwingen om erin te overleven. Deze aanpassingen kwamen in de loop van de jaren naar voren en ze hebben er ongeveer 60 miljoen jaar over gedaan om ze te perfectioneren. Tot op de dag van vandaag kunnen ze nog veel meer worden geperfectioneerd.
Ik hoop dat je met deze informatie iets meer te weten kunt komen over zeezoogdieren, hun oorsprong en manier van leven.