Een van de soorten die invasief is geworden in zoetwaterlopen en zoutwateromgevingen is de zebramossel. De algemene naam komt van de kleur van de schaal die lijkt op die van een certificaat. Het heeft een lichtbruine tint die wordt doorkruist door donkere zigzagstrepen. Dit tweekleppige dier is een van de invasieve soorten in verschillende ecosystemen geworden en veroorzaakt enige schade, zoals we hieronder zullen zien.
In dit artikel gaan we je alle kenmerken vertellen van de invasieve zebramossel soort.
Geschiedenis als een invasieve soort
Het is een kleinere tweekleppige dan andere mosselsoorten. Ze zijn in staat om slechts 3 cm te bereiken als volwassen individuen. Een van de meest opvallende kenmerken van deze soort is dat individuen de neiging hebben zich in kolonies te ontwikkelen. Deze kolonies worden in het bed geplaatst en bedekken alle gaten en later groeien mosselen op andere. Dit betekent dat het een zeer hoge bevolkingsdichtheid kan hebben, tot wel duizenden individuen per vierkante meter.
Het is een van de redenen waarom het een van de bekendste invasieve soorten is geworden. En een van de kenmerken die bij alle invasieve soorten overblijven, is hun voortplantingsgemak. Je kunt de zebramossel gemakkelijk onderscheiden door de strepen aanwezig op zijn schaal waarvan het zijn gewone naam krijgt. Dit dier staat op de lijst van de 100 meest schadelijke invasieve uitheemse soorten ter wereld.
Het natuurlijke verspreidingsgebied van deze soort is de Zwarte Zee, de Kaspische Zee en de Aralmeer. Tijdens de 1985e eeuw begon het zich uit te breiden via de waterlopen van het Europese continent en bereikte het in XNUMX de Grote Meren van de Verenigde Staten om later de Mississippi en de Caribische kust te bezetten. De reden waarom deze soort invasief is, is zijn hoge voortplantingscapaciteit. En het is dat alleen een volwassen exemplaar in een jaar tijd tussen een miljoen en anderhalf miljoen larven in het milieu kan vrijgeven.
De soort is om verschillende redenen wat problematischer. De eerste is de overdreven groei van de kolonies die schade toebrengt aan infrastructuren en verandert de samenstelling van fytoplankton. Het grote ontwikkelings- en reproductievermogen samen met de dichtheid van de populaties maken het een invasieve soort. Daarbij komt nog de grote weerstand die het heeft tegen verschillende omgevingsfactoren. Met al deze eigenschappen hebben ze in korte tijd grote delen van waterlopen en meren kunnen bezetten.
Gestreepte mossel als probleemsoort
Door compacte kegels van individuen te vormen, kunnen deze kolonies schade toebrengen aan de infrastructuur van het ecosysteem en de samenstelling van het fytoplankton veranderen. Zoals we weten, fytoplankton is essentieel voor de voedselketen in aquatische milieus. Al deze individuen zijn in staat om leidingen of waterreservoirs van de mens te blokkeren, wat de fysieke verwijdering van de exemplaren vereist. Deze organismen zijn bestand tegen chemicaliën zoals chloor. Daarom moeten ze worden geëlimineerd met behulp van systemen die het milieu negatief kunnen beïnvloeden.
Om dit soort invasieve soorten te elimineren, willen we het milieu niet vervuilen, we moeten alleen de specifieke soort elimineren. Ze hebben een wonderbaarlijke waterfilteringscapaciteit. Ze zijn in staat om tot wel 8.5 liter water per persoon per dag te filteren. Dit wordt een behoorlijke uitdaging als het gaat om het elimineren van deze populaties. Hieraan moet worden toegevoegd dat ze, naast de bevolkingsdichtheid die ze per vierkante meter kunnen hebben, in staat zijn om continu een grote hoeveelheid water te filteren.
Dit filtervermogen heeft verschillende gevolgen. Enerzijds wordt de hoeveelheid fytoplankton die in de waterloop aanwezig is, verminderd. Dit heeft een negatieve invloed op de rest van de soorten die zich voeden met fytoplankton. Aan de andere kant hebben we water verduidelijkt dat we door het elimineren van de overmaat aan zwevende deeltjes kristalhelder water kunnen hebben. Men kan zeggen dat dit een positief gevolg is. Maar het negatieve is veel erger.
In sommige delen van Noord-Europa hebben ze al problemen met rivierverontreiniging en beschouwen ze de zebramossel als heilzaam dankzij zijn filtervermogen. Het heeft echter geen zin om water van zeer goede kwaliteit te hebben als deze soort schadelijk is voor andere aquatische soorten. Het blijkt een controverse te zijn deze soort als heilzaam kunnen classificeren. Het kan tot op zekere hoogte gunstig zijn voor mensen, maar niet voor andere soorten.
De situatie in Spanje van de zebramossel
De volwassen exemplaren zijn in staat kolonies te vormen die op elkaar groeien. Hierdoor bereiken ze zeer dichte populaties die in korte tijd grote hoeveelheden water filteren. De resistentie van de soort is erg hoog en de hoge voortplantingssnelheid veroorzaakt directe economische schade in Spanje. De economische schade die deze soort veroorzaakte in de Verenigde Staten in een periode van 10 jaar bedraagt meer dan 1.600 miljoen euro.
In Spanje, het Ministerie van Milieu 300 miljoen besteed aan de bestrijding van de soort tussen 2003 en 2006. De soort werd in 2001 aangetroffen in het stroomgebied van de Ebro. De dichtheid van individuen was erg laag, maar in de daaropvolgende jaren kon hij zich uitbreiden naar de Júcar- en Segura-bekkens. Deze populaties slaagden erin terug te gaan naar die van de loop van de Ebro en bereikten in 2011 de basis van een Undugarra in Vizcaya. Álava.
Voorlopig hebben ze ons uitgebreid naar andere plaatsen, hoewel het lijkt alsof het slechts een kwestie van tijd is. De zebramossel wordt niet opzettelijk door mensen geïntroduceerd in de rivieren die het binnenvalt. Dit betekent dat dit voor de mens is het heeft geen economisch voordeel.
Er zijn enkele zomerbestrijdingsstrategieën die een duidelijke oplossing voor het probleem bieden. Het gebruik van filters verhindert de doorgang van de larven naar watertransportleidingen zoals waterkrachtcentrales.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de zebramossel en zijn status als invasieve soort.