De natuurwetenschappen verdelen de verschillende ecosystemen van de planeet in sferen. Een daarvan is de geosfeer. Ze worden genoemd als de verzameling decennia van onze planeet die het vaste deel ervan vormt. Hier kunnen we alles vinden wat met rotsen en reliëf te maken heeft. Veel mensen weten het niet wat is de geosfeer?.
Om deze reden gaan we dit artikel wijden aan het vertellen wat de geosfeer is, wat zijn kenmerken, samenstelling en belang zijn.
Wat is de geosfeer
In de natuurwetenschappen wordt de reeks lagen waaruit het vaste deel van de aarde bestaat, de geosfeer genoemd. Samen met de hydrosfeer (het aquatische deel), de atmosfeer (het gasvormige deel) en de biosfeer (alle levende wezens) vormen ze de analytisch in te delen delen van onze planeet.
Net als andere terrestrische planeten (met vaste oppervlakken), is de aarde samengesteld uit rotsachtige materialen met verschillende eigenschappen en vertoont ze een verschillende dynamiek, waarvan vele dateren uit vroege geologische tijden of werden gevormd tijdens intense stadia van vulkanische activiteit. Veel van de oudst bekende rotsen op aarde dateren van 4.400 miljard jaar geleden.
Geologen en andere experts bestuderen de geosfeer door middel van experimenteel onderzoek van bodems, vooral waar topografische kenmerken het normaal verborgen oppervlak hebben blootgelegd.
Ook zijn veel waarnemingen theoretisch of afgeleid van berekeningen: de massa en het volume van de aarde kunnen niet direct worden gemeten, maar via andere berekenbare variabelen, zoals zwaartekracht of de echo van seismische golven.
Structuur en compositie
De structuur van de geosfeer wordt bestudeerd vanuit twee verschillende perspectieven: chemisch en geologisch. Wat de chemische samenstelling betreft, bestaat de geosfeer uit drie lagen: de korst, de mantel en de kern.
- Cortex (van 0 tot 35 km diep). Het is de oppervlaktegesteentelaag waarop we leven, en de relatief dunne dikte ervan zal naar verwachting een gemiddelde dichtheid van 3,0 g/cm3 hebben. Dit omvat de zeebodem en diepe depressies. Het is voornamelijk samengesteld uit mafische gesteenten (ijzer- en magnesiumsilicaten), felsische gesteenten (natriumsilicaat, kaliumsilicaat en aluminosilicaten).
- Manto (van 35 tot 2.890 km diep). Het is de dikste laag en bestaat uit kiezelhoudende gesteenten met een ijzergehalte dat hoger is dan dat van de korst. Naarmate we dieper in de mantel gaan, worden de temperaturen en drukken enorm en bereiken ze een halfvaste toestand in de rotsen die de mantel vormen, in staat om de tektonische platen te laten bewegen en aardbevingen en aardbevingen te veroorzaken. Door druk is het bovenste deel van de mantel minder viskeus en vloeibaarder dan het onderste deel, variërend in grootte tussen 1021 en 1024 Pa.s.
- Kern (van 2.890 tot 6.371 km diep). Het binnenste deel van de aarde, waar het dichtste materiaal wordt gevonden (de aarde is de dichtste planeet in het zonnestelsel). De kern van de aarde is verder verdeeld in twee lagen: de buitenkern (2890 tot 5150 kilometer diep) en de binnenkern (5150 tot 6371 kilometer diep), die voornamelijk bestaan uit ijzer (80%) en nikkel, terwijl elementen zoals lood en uranium zijn schaars.
In plaats daarvan is de geosfeer vanuit geologisch oogpunt verdeeld in:
- Lithosfeer (van 0 tot 100 km diepte). Dit is het vaste deel van de geosfeer, waar de vaste rotsen worden gevonden, en komt overeen met het bovenste deel van de korst en de mantel. Het is verdeeld in een reeks tektonische of lithosferische platen, aan hun randen treden seismische, vulkanische en orogene verschijnselen op.
- Asthenosfeer (100 tot 400 km diep). Het wordt gevormd door halfvaste tot ductiele vaste materialen, overeenkomend met de mantel. De zeer langzame beweging die continentale drift vormt, vindt daar plaats, maar naarmate het de kern nadert, verliest het zijn eigenschappen en wordt het zo stijf als de onderste mantel.
- Kern (van 2.890 tot 6.371 km diep). De kern, of binnenste cirkel, aan het einde van de onderste mantel, is het aardse geologische deel dat de grootste massa van de aarde vormt (60% van het totaal). De straal is groter dan die van Mars (ongeveer 3.500 kilometer), met een enorme druk en temperaturen boven de 6.700 ° C. Het bestaat voornamelijk uit ijzer en nikkel en is verdeeld in een vloeibare buitenkern en een vaste binnenkern.
Het belang van de geosfeer
De geosfeer is het oudste deel van onze planeet en al zijn geheimen worden achter slot en grendel bewaard. Geologen proberen de verschillende processen te ontdekken waardoor het is gevormd, wat ook licht werpt op de vorming van andere sterren in het zonnestelsel en daarmee het ontstaan van het heelal. Dat geldt ook voor seismologie, de wetenschap die de aard van de geologie en tektonische bewegingen probeert te begrijpen om mogelijke aardbevingen te voorkomen en te voorkomen dat ze zoveel schade aan mensen aanrichten.
Aan de andere kant gaat de studie van de geosfeer hand in hand met het begrijpen van de materialen die we op aarde kunnen vinden, met belangrijke implicaties voor verschillende industrieën, engineering en internationale handel, en andere belangrijke gebieden.
Belangrijkste kenmerken van elk deel van de geosfeer
Kern
De kern is, zoals de naam al doet vermoeden, het diepste deel van de aarde en bevindt zich daarom in het centrum van de aardbol. Als we het over de kern hebben, worden meestal twee delen onderscheiden:
- Kern
- Externe kern
De kern is het vaste deel, hoewel dat komt omdat het erg dicht is, omdat het ook de heetste plek op aarde is.
De kern bestaat voornamelijk uit zware elementen zoals: ijzer, nikkel, uranium en goud, evenals vele andere materialen. Dit komt omdat deze materialen door hun gewicht tijdens het proces van planetaire differentiatie in de diepste delen van de planeet terechtkomen, samen met andere lichtere materialen, maar doordat ze vastzitten aan de zwaardere materialen, worden ze ook naar het diepste deel van de planeet gesleept. van de aarde.
Manto
Net als de kern is de mantel verdeeld in een binnenmantel en een buitenmantel. In het geval van de mantel hebben we echter niet te maken met een vaste structuur, maar eerder met een vloeibare. In werkelijkheid, bestaat voornamelijk uit magma, het hete, kleverige materiaal dat uitbarst uit een vulkaan als het in contact komt met de atmosfeer, omgedoopt tot lava.
De mantel heeft een bredere set van materialen, waardoor zowel zware als lichte elementen terug te vinden zijn. Omdat het een vloeibare structuur is, is het ook een constant bewegende structuur. Dit vereist zogenaamde geologische activiteit, voornamelijk bij aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en plaattektonische activiteit.
Cortex
De korst is het vaste buitenste deel van de aarde, maar dit was niet altijd het geval. Tijdens de vorming van de aarde koelde het geleidelijk af en blijft het in feite afkoelen. De aanvankelijke warmte verspreidt zich uiteindelijk naar de buitenkant van de planeet, zodat de oppervlaktelaag afkoelt, waardoor het vaste oppervlak op de vloeistofmantel drijft, die zijn temperatuur kan handhaven dankzij de isolatie van de korst.
de schors Het is ook waar de lichte elementen die deel uitmaken van de aardse cirkel zich het meest ophopen.. In feite is het door deze situatie dat materialen zoals ijzer, lood, uranium of goud erg moeilijk te vinden zijn op het aardoppervlak. In feite zijn er slechts twee bronnen van deze zwaardere materialen. Ze werden meegesleurd door lichtere materialen en op het aardoppervlak achtergelaten tijdens planetaire differentiatie, of ze kwamen naar onze planeet via meteorieten en asteroïden nadat de korst was gestold, in botsing kwam met het vaste oppervlak en niet zonk of in de ruimte bleef.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over wat de geosfeer is en wat de kenmerken ervan zijn.