El hydrologische cyclus het is de continue en cyclische beweging van water over de hele planeet. Tijdens deze cyclus doorloopt water de 3 mogelijke toestanden: vloeibaar, vast en gas. Van het begin tot het einde van de cyclus gaat het water van een druppel naar miljarden liters water in de oceaan.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over de hydrologische cyclus en het belang ervan.
Werking van de hydrologische cyclus
We weten dat water een evenwicht heeft op onze planeet. Er is altijd dezelfde hoeveelheid water, maar op verschillende plaatsen en staten. Over het algemeen is het hydrologische evenwicht meestal constant, hoewel er watermoleculen zijn die vrij snel kunnen circuleren. De zon is de motor die deze hele cyclus start. Het begint met het verwarmen van het water van de zeeën en oceanen. Wanneer dit water verdampt, stijgt het naar grotere hoogten om wolken te vormen. Het is op dit moment dat het water zich in een gasvormige toestand bevindt. Zodra aan de juiste voorwaarden voor temperatuur en atmosferische druk is voldaan, vindt neerslag plaats. Afhankelijk van de luchttemperatuur en de aanwezige omgevingscondities kunnen neerslag vast of vloeibaar zijn. In vaste vorm kan het de vorm hebben van sneeuw of hagel.
Een van de regen die op de grond valt, kan worden opgeslagen in de vorm van grondwater, door plassen, afvloeiend water, meren, vijvers, rivieren, enz. Als dit gebeurt, wordt het water weer naar toe geleid de zee waar het weer zal verdampen onder invloed van zonnestraling en opnieuw zullen ze de wolken vormen die aanleiding zullen geven tot neerslag. Dit is het sluiten van de hydrologische kringloop.
processen
We gaan kijken wat de belangrijkste processen zijn in de waterkringloop. Er zijn veel processen die ingrijpen in de hydrologische cyclus en daarom continu in beweging worden gehouden. Sommige processen zijn bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het verdampen van het water. De opwaartse luchtstromen zijn zijn het resultaat van verdamping dat komt zowel van planten tijdens het fotosyntheseproces als van de verdamping van de bodem en waterlichamen.
Wanneer de waterdamp in de lucht stijgt, is de laagste temperatuur degene die verantwoordelijk is voor het veroorzaken van condensatie van de luchtmassa zelf om wolken te vormen. De waterdeeltjes in een wolk botsen met elkaar om grotere waterdruppels te vormen. De waterdruppels hebben een hygroscopische condensatiekern nodig om erbij te kunnen komen. Deze kernen zijn meestal zandvlekken, stof uit de lucht of verontreinigende stoffen. Als de druppels water worden toegevoegd en continu worden opgehoopt, worden het zeer zware waterdruppels die onder hun eigen gewicht vallen.
Alle atmosferische omstandigheden die neerslag vormen, zijn afhankelijk van het type wolk dat op dat moment bestaat. Het proces waarbij een druppel water valt, kan zelfs duizenden jaren duren. Dat wil zeggen, het kan jaren duren voordat het water in de atmosfeer in damp is omgezet om terug te vallen om de cyclus te sluiten. Het hangt allemaal af van de plaats en de omgevingsomstandigheden van de plaats waar u zich bevindt.
Duur van de hydrologische cyclus
Laten we eens kijken wat de relatieve duur is in de hydrologische cyclus. Wanneer een druppel water uit een wolk in vaste vorm zoals sneeuw zich kan ophopen op de poolkappen van berggletsjers. Als ze eenmaal op deze manier zijn opgeslagen, verdampen ze mogelijk niet meer en veranderen ze gedurende miljoenen jaren van een vaste stof in een vloeistof. Dit water kan in deze vorm miljoenen jaren opgeslagen blijven, zolang de omstandigheden niet veranderen.. Dankzij deze situaties kunnen wetenschappers met behulp van ijskernen veel informatie uit de poolkappen halen.
Deze ijskernen extraheren veel informatie over het klimaat van miljoenen jaren geleden. Het is vanwege deze informatie dat we kennis hebben over klimaatverandering. Als het weer warmer is, beginnen de ijsblokken te ontdooien en uiteindelijk te smelten. Dit gebeurt als de lente komt als de temperatuur stijgt. Het gesmolten water stroomt door het land en voedt de valleien en rivieren. De meeste neerslag over de hele wereld valt in de oceanen. Als je het op het land doet, kunnen het oppervlaktestromen worden, of goed ondergronds opgeslagen als grondwater en voedende watervoerende lagen. In feite is er meer water dat wordt verzameld door het infiltratieproces dan dat dat door rivieren en meren stroomt.
Als water ondergronds wordt opgeslagen, kan het ook duizenden jaren duren voordat de hydrologische kringloop weer gesloten is. Het is mogelijk dat deze tijd dankzij de mens wat korter is omdat er verschillende methoden zijn om grondwater te onttrekken. Wanneer het water infiltreert, is het noodzakelijk dat het land wordt opgeslagen om de watervoerende lagen te kunnen vullen. Aquifers zijn een groot belangrijk waterreservoir dat voor verschillende doeleinden kan worden gebruikt. Er zijn enkele populaties die alleen worden geleverd vanuit de ondergrondse waterreserves van een regio.
belang
Zoals we eerder hebben vermeld, is de hydrologische cyclus erg belangrijk voor het leven op onze planeet. Het is dankzij water dat we een wildgroei van leven hebben zoals we het kennen. Het laat organische verbindingen reageren. Het menselijk lichaam bestaat voor 70% uit water, daarom blijft dit element bestaan, we zouden niet kunnen leven.
Het is ook essentieel voor planten om fotosynthese en ademhaling uit te voeren. Om de pH van het water en de vitale functies van de enzymen in evenwicht te brengen, is water een sleutelelement. Zoals je kunt zien in de evolutie van planten en dieren, ontstonden de vroegste levensvormen ook in water. Bijna alle vissen leven uitsluitend in water en er komen een groot aantal zoogdieren, amfibieën en reptielen in voor. Sommige planten, zoals algen, gedijen ook goed in aquatische omgevingen, zowel in zoet als zout water.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de hydrologische cyclus en het belang ervan.