Onze planeet had een moment waarop het begon te ontstaan en sindsdien is het niet gestopt met transformeren. Zoals we weten, zijn er verschillende elementen die ervoor zorgen dat onze planeet voortdurend wordt vernieuwd en verandert. Je hebt je misschien vaak afgevraagd hoe de aarde werd gevormd sinds het begin. Als de oorsprong van alles de oerknal was, hoe waren dan de noodzakelijke voorwaarden voor de vorming van een bewoonbare planeet?
In dit artikel gaan we alles beschrijven wat je moet weten over hoe de aarde werd gevormd en wat haar evolutie is gedurende de miljoenen jaren die zijn verstreken tot op de dag van vandaag.
Interstellair stof
Allereerst moeten we in gedachten houden dat de tijdschaal verwijst naar de geologische tijd. Dat wil zeggen, de meeteenheid is in duizenden of miljoenen jaren. Voor planeet Aarde is 100 jaar, dat is hoe lang een mens in goede conditie gewoonlijk duurt, niets. Het is niet eens een flauwe oogwenk voor alles wat heeft geleefd. Zowel voor formatie als voor dynamiek en evolutie moeten geologische processen worden beschouwd als iets heel traags en met een tijdschaal die verschilt van de menselijke.
De oorsprong van planeet Aarde is afkomstig van een nevel van het protosolaire type. Deze nevel veroorzaakte ongeveer 4600 miljard jaar geleden de vorming van een planeet. Wanneer een planeet zich begint te vormen, is het niets meer dan een grote hoeveelheid stof met een zeer lage dichtheid. Er was nauwelijks iets, geen atmosfeer, geen leven, helemaal niets. Wat het leven op onze planeet mogelijk heeft gemaakt, is dat we ons op de perfecte afstand van de zon bevinden. Als we dichterbij waren, zou de zon alles verschroeien. Aan de andere kant zou verder weg zijn alsof je volledig in een ijstijd leeft.
De bovengenoemde gaswolk veroorzaakte een botsing tussen de stofdeeltjes die door het hele zonnestelsel zwierven. De deeltjes condenseerden geleidelijk in wat we vandaag kennen als de Adelaarsnevel in de Melkweg.
De massa van de stofdeeltjes condenseerde en de planeet vormde zich geleidelijk.
Hoe de aarde stap voor stap werd gevormd
Zoals Jupiter en Saturnus vandaag zijn, waren ook wij een gigantische hoeveelheid gas en stof. Naarmate deze deeltjesbotsing zich beetje bij beetje ontwikkelde en de dichtheid toenam, werd het een vaste toestand. Dit resulteerde in de aardkorst en de vorming van de rest van de binnenste lagen van de aarde. We herinneren ons dat de kern van de aarde niet helemaal solide is, omdat het wordt gevormd door een vaste massa van ijzer en gesmolten metalen.
De rest van de korst nam een bepaalde dynamiek aan zoals we die nu kennen dankzij de theorie van de platentektoniek. Destijds verkeerde de hele planeet in chaos in de maak. Er is altijd gezegd dat chaos de aanleiding is voor de vorming van stabiele structuren. Deze tijden hadden alle vulkanen op aarde een sterke activiteit. Deze activiteit zorgde ervoor dat de uitstoot zo groot was dat er wat we kennen als de atmosfeer van de aarde ontstond. De samenstelling van de atmosfeer is nooit hetzelfde geweest. Het is in de loop van de tijd altijd gewijzigd. Momenteel, sneller dan normaal, de samenstelling verandert ook als gevolg van de uitstoot van broeikasgassen door de mens.
Vulkanen zijn ook sleutelelementen geweest bij de vorming van de aardkorst, naast duizenden eilanden, archipels, enz.
Vorming van de atmosfeer
Zoals we kunnen raden, creëert de atmosfeer die ons tegen de zonnestralen beschermt, de ozonlaag en genereert de meteorologie waarvan we weten dat deze zich niet plotseling heeft gevormd. SEr zijn veel gasemissies die worden uitgestoten door de voortdurende uitbarstingen van alle vulkanen. Duizenden jaren lang is het stof dat door vulkanen wordt uitgestoten, geconsolideerd tot een primitieve atmosfeer.
De concentratie en aanwezigheid van gassen is aan het veranderen met de ontwikkeling van de planeet. In die mate dat we vandaag de exacte concentratie kennen van de gassen waaruit het bestaat. De eerste primitieve atmosfeer die ontstond, bestond uit waterstof en helium. Deze gassen komen het meest voor in de ruimte. Aan de andere kant hebben we in de tweede fase van de ontwikkeling van de atmosfeer de meteorenregen die de aarde trof. Tijdens deze meteorenregen werd de vulkanische activiteit verder geaccentueerd.
De gassen die zijn uitgestoten door vulkaanuitbarstingen staan bekend als secundaire atmosfeer. Het zijn meestal waterdamp en kooldioxide. Vulkanen stoten ook grote hoeveelheden zwavelhoudende gassen uit, dus we hadden een giftige atmosfeer die niemand had kunnen overleven. Toen alle gassen die in deze primitieve atmosfeer werden gegoten, condenseerden, kwam er voor het eerst regen.
Van daaruit begon het water leven te geven aan de eerste fotosynthetische bacteriën. Fotosynthetische bacteriën zijn bacteriën die zuurstof aan de atmosfeer toevoegden, zo giftig dat we het hadden.
Met de zuurstof die begon op te lossen in de zeeën en oceanen, kon het zeeleven ontstaan. De rest van de evolutie en de creatie van nieuwe soorten komt voort uit de evolutie en genetische kruisingen die het zeeleven heeft gehad. De laatste vormingsfase die de atmosfeer had, is degene die de oorsprong heeft gevonden van de samenstelling die we momenteel hebben van ongeveer 78% stikstof en 21% zuurstof.
De meteorenregen die zo door iedereen wordt genoemd, was heel belangrijk bij de vorming van onze planeet. Dankzij het kon de atmosfeer worden getransformeerd en was de vulkanische activiteit zodanig dat het hielp bij de vorming van eilanden, archipels, meer zeebodem en om de atmosfeer weer op te bouwen.
Ik hoop dat deze informatie je helpt te weten hoe de aarde is gevormd.