Dierendag wordt gevierd op 17 januari om te herinneren hoe belangrijk dieren voor ons zijn. Hij dieren heilige wat bekend staat als San Antonio de Abad. Op dit feest worden in sommige steden optochten gehouden en de straten worden overspoeld met honden. Veel mensen weten echter niet goed wat de oorsprong is van de dierenheilige en wat zijn geschiedenis is.
Daarom gaan we je in dit artikel vertellen over de oorsprong en geschiedenis van de heilige der dieren.
Wie is de dierenheilige?
De heilige Antonius van Abt was een Egyptische kluizenaar die leefde in de XNUMXe eeuw na Christus. Afkomstig uit een rijke christelijke familie, beheerde hij al snel de bezittingen en landgoederen van de familie en voedde hij zijn jongere zus alleen op. Maar Antonio koos ervoor om alles wat hij had aan de armen en behoeftigen te schenken, zijn zus aan een religieuze groep toe te vertrouwen, de woestijnweg op te gaan en het leven van een kluizenaar te kiezen. Daarom wordt het ook wel San Antonio del Desierto of San Antonio de Anchoriet genoemd. In feite leefden de kluizenaars van die tijd, ook wel kluizenaars genoemd, een eenzaam leven en wijdden ze elk moment van hun leven aan gebed en meditatie.
Antonio was geen uitzondering, hij deed werk dat absoluut noodzakelijk was om in zijn levensonderhoud te voorzien en aalmoezen te kunnen geven, terwijl hij de rest van de tijd alleen in gebed doorbracht. De beroemde verleiding van Sint-Antonius dateert uit deze periode: de heilige zou voortdurend worden achtervolgd door visioenen die hem afwisselend vleien en bedreigen, en door demonen die zijn ziel eruit willen rukken.
Spoedig verzamelden anderen zich om hem heen, sommigen willen door hem genezen worden, anderen willen zijn voorbeeld volgen. Zo ontstonden verschillende kluizenaarsgemeenschappen die onder leiding van een geestelijke vader in woestijngrotten leefden, met San Antonio als referentie. Dit waren de eerste vormen van kloosterleven.
Vervolgens steunde Antony zijn vriend en bisschop van Alexandrië, Athanasius, tegen het Arianisme. Op 105-jarige leeftijd bleef San Antonio een kluizenaar in de woestijn, cultiveerde kleine tuinen en bad tot het einde van zijn leven.
Feest van de heilige der dieren
San Antonio wordt herinnerd als de heilige van de huisdieren. Elk jaar, op 17 januari, ter gelegenheid van zijn feest, huisdieren worden gezegend en dieren worden in de velden geplaatst. De traditie ontstond in de Middeleeuwen, toen de Antoniaanse monniken van San Antonio varkens fokten die boeren ze cadeau deden, ze gebruikten om de armen te voeden en hun vet en kruiden gebruikten om zalven te maken. San Antonio werd zo eerst patroonheilige van de varkens en daarna van alle runderen en staldieren.
Volgens de legende werd in de nacht van 17 januari dieren kregen het vermogen om te spreken. Dus in de oudheid bleven de plattelandsmensen die nacht weg van de stallen, omdat het geen goed teken was om de dieren te horen praten.
Waarom wordt San Antonio de Abad voorgesteld door vuur en varkens?
Zo komen er meerdere keren varkens voor op de portretten van San Antonio de Abad, vaak met een varken aan zijn voeten, of met een varkentje in zijn armen. Naast de eerder genoemde tradities die verband houden met de Antonijnen, is deze connectie tussen Sint-Antonius en varkens ook afgeleid van enkele legendes.
Een zeug legt tijdens een zeereis een ziek biggetje aan de voeten van San Antonio de Abad. De heilige genas hem met het kruisteken en het varkentje werd sindsdien zijn onafscheidelijke metgezel.
Volgens een andere legende de goddelijke beschermer van het dier daalde af naar de hel om het op te nemen tegen Satan en enkele zielen te redden. Om de andere demonen af te leiden, stuurde hij zijn kleine varkens met bellen om hun nek om grote schade aan te richten, Hellfire te stelen en aan de mensen te geven. De legende verbindt San Antonio met voorchristelijke tradities en verbindt hem met mythologische figuren zoals Prometheus of de Plaats, de Keltische godheid die het nieuwe leven symboliseerde en waar wilde zwijnen en varkens werden ingewijd.
Vuur is een ander symbool dat gewoonlijk een heilige vertegenwoordigt, niet toevallig ook bekend als San Antonio Fuego. Sint-Antonius wordt ook al eeuwenlang geassocieerd met het concept van vernieuwing en wordt vereerd in de velden vanwege zijn connectie met het verstrijken van de seizoenen, de tijd van oogsten en planten. In sommige regio's, zelfs vandaag de dag, vreugdevuren worden aangestoken in de nacht van 17 januari om de zonden van de afgelopen maanden te verbranden en het nieuwe jaar met positieve energie te verwelkomen. Eeuwenlang is de vuursymboliek geassocieerd met Sint-Antonius in verband gebracht met zijn vermogen om te genezen van het vuur van Sint-Antonius, wat ooit aangaf dat Antonijnse monniken veel huidaandoeningen genazen met de bovengenoemde methoden.
De bel, die vaak een heilige voorstelt, is ook een onderscheidend teken van de Antonijnen.
Verleidingen van Sint Antonius
We hebben al vermeld dat de heilige Antonius vreselijk door de duivel werd verleid toen hij een kluizenaar in de woestijn was. Door de eeuwen heen, dit heeft veel beroemde kunstenaars geïnspireerd en ze zijn het onderwerp geweest van prachtige en prachtige schilderijen en muurschilderingen. Om er een paar te noemen, denken we aan de cyclus van fresco's in de kerk van San Francesco in de Umbrische stad Montefalco, waarschijnlijk door Andrea di Cagno in het midden van de 1512e eeuw, of Matthias Grünewald) tussen 1516 en XNUMX, of door Hieronymus Bosch, zitten vol gruwelijke en griezelige details.
Het thema heeft kunstenaars van alle leeftijden gefascineerd, die het persoonlijk hebben geïnterpreteerd en aangepast aan hun tijd. De vleierij en bedreigingen van heiligen en duivels, de belofte van goud, het aanbieden van verlangen en geslagen worden door demonen. We kennen de evolutie van de concepten van verleiding en zonde door de eeuwen heen, maar bovenal geeft het ons een gevoel van de morele kracht en het onwrikbare geloof van de heilige.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de heilige der dieren en zijn kenmerken.