Onder de verschillende bos typen die bestaan hebben we de gemengd bos. Het is degene die soorten angiospermen en gymnospermen omvat. De gemengde bossen bevinden zich op de meest noordelijke breedtegraad, grenzend aan de taiga. Normaal gesproken is het overheersende klimaat vochtig gematigd. Deze bossen zijn van groot belang als het gaat om het herbergen van de biodiversiteit van dieren.
In dit artikel gaan we je vertellen over de kenmerken en verschillende soorten gemengd bos die er zijn.
hoofdkenmerken
Het gemengde bos wordt gevormd door enkele lagen die we het bladerdak en de onderlaag vinden. Het understory bestaat voornamelijk uit grassen, struiken, varens en mossen. Deze planten hebben graag belangrijkste kenmerk hun kleine omvang en dat ze zich in een lager deel van het terrein bevinden. De bodem van deze bossen heeft een zeer goede vruchtbaarheid omdat het rijk is aan organisch materiaal en goed vocht vasthoudt.
In deze bossen hebben we loofbomen die jaarlijks hun bladeren laten vallen om hun stofwisseling te beperken. Deze bladeren die op de grond vallen, worden strooisel genoemd en helpen bij het bemesten van de grond. Dit afval dat op de grond valt, wordt organisch materiaal en is in staat om vocht vast te houden, wat de ontwikkeling van talrijke planten en organismen bevordert. Zelfs in de gemengde bossen van Midden-Amerika kunnen we nauwelijks klimmers en epifyten vinden.
Hoewel het gemengde bos overeenkomt met een soort exclusief kenmerk, zijn er verschillende soorten, afhankelijk van de klimatologische omstandigheden en de soorten flora en fauna die ze bevatten. Er zijn gemengde bossen van overgang tussen wat het gematigde loofbos is en de taiga. Deze regio's bevinden zich in de noordelijke delen van het noordelijk halfrond.
Zo vinden we in Azië gemengde bossen die varianten zijn tussen moessonbossen en taiga. In het Middellandse-Zeebekken vinden we gemengde bossen die verband houden met droge zomers, terwijl het in Mexico en Midden-Amerika een andere floristische samenstelling heeft vanwege het verschillende klimaat.
Gymnospermen die behoren tot de families Pinaceae en Cupressaceae overheersen in die bossen van het noordelijk halfrond. Aan de andere kant overheersen op het zuidelijk halfrond de families Araucariaceae en Podocarpaceae. De meest voorkomende angiospermen in deze bossen zijn die behoren tot de familie Fagaceae waar we het geslacht Quercus hebben. Binnen dit geslacht hebben we eiken, steeneiken en kurkeiken.
Aspecten en elementen van het gemengde bos
Deze bossen ontwikkelen zich in gematigde klimaten, of het nu oceanische, mediterrane of vochtige continentale klimaten zijn. Het is hier waar er een vrij diverse fauna is die varieert afhankelijk van de geografische regio waarin we ons bevinden.
Op meer noordelijke breedtegraden van het noordelijk halfrond zijn er karakteristieke dieren zoals de beer, de wolf en de eland. Deze dieren overheersen in deze bossen omdat er omgevingsomstandigheden zijn die hun juiste ontwikkeling bevorderen. De meeste gemengde bossen ze zijn aangevallen door menselijke houtkap. Er zijn tal van gebieden die zijn gewijd aan landbouw en veeteelt. Het is gewijd aan houtkap voor de export van hout en andere natuurlijke elementen. Wat de fokkerij betreft, richtte de veeboerderij zich voornamelijk op koeien, varkens en geiten.
Aan de andere kant hebben we belangrijke gebieden met gemengd bos die zijn beschermd volgens de figuur van nationale parken of natuurreservaten. Op deze manier is het mogelijk om het ecosysteem en het ecologische evenwicht te beschermen en tegelijkertijd een relevante economische activiteit voor het toerisme te realiseren. Als voorbeeld van een gemengd bos hebben we het Midden-Amerikaanse dennen- en eikenbos, dat sterk wordt beïnvloed door de tropische flora. Het mediterrane naald- en steeneikenbos is een voorbeeld van een droog zomerbos. Dit komt omdat ze hebben een evolutionaire aanpassing aan het gebrek aan water tijdens de zomer.
Structuur en bodem
Het gemengde bos heeft een structuur die verwijst naar de bestaande biotypes en hun horizontale en verticale verspreiding. Het bladerdak is de bovenste laag die wordt gevormd door de boomtoppen, zijnde het hoogste deel. Hier worden de zogenaamde emergente bomen gepresenteerd, dit zijn de bomen die boven het bladerdak uitsteken.
Afhankelijk van het klimaat van elke oostelijke regio luifel kan een hoogte bereiken van tussen de 25 en 45 meter. Op sommige plaatsen zijn ze lager dan in het Pyrenese gebergte. De bodems zijn behoorlijk ontwikkeld en bevatten veel organisch materiaal omdat ze het strooisel van de loofbomen mengen. Hierdoor is het erg vruchtbaar en is er een goede biologische beschikbaarheid van water.
Gemengde bostypen
Omdat deze bossen een formatie vertegenwoordigen die is gebaseerd op de overgang van naald- en angiospermbossen, zijn er verschillende soorten.
- Overgang met de taiga: Ze zijn te vinden in Noord-Europa, Canada en de Verenigde Staten. Zoals de naam doet vermoeden, komt het voor in de overgang van de taiga naar de gematigde loofbossen verder naar het zuiden.
- Overgang met het taiga- en moessonbos: Het vindt plaats in Azië en hier is de structuur van het bos complexer. De complexiteit kwam tot uiting gezien de aanwezigheid van liaanplanten met verschillende boomlagen.
- Gemengd gematigd regenwoud: ze hebben een uitzonderlijk hoge luchtvochtigheid en komen voornamelijk voor in het noordwesten van de Noord-Amerikaanse Pacifische kust en de Andes-hellingen in het zuiden van Chili. Hier vinden we plantformaties met een hoge regenval van ongeveer 2.500 mm per jaar, tot wel 8.500 mm per jaar.
- Overgangsbos, Midden-Amerikaanse dennen: zijn die die een verband hebben tussen het breedbladige groenblijvende bos met overwegend brede bladeren en het dennenbos van Midden-Amerika. Hier vallen de planten van de Pinaceae-familie op.
- Gemengd overgangsbos met Araucarias en Podocarpaceae: Het is een gemengd bos dat zich in de zuidelijke kegel van Amerika bevindt. In mindere mate komt het ook voor in Nieuw-Zeeland. De flora heeft typische kenmerken van het gematigde regenwoud en naaldbossen van de regio. Planten van de families Araucariaceae en Podocarpaceae vallen op.
- Mediterraan gemengd bos: Deze bomen hebben als belangrijkste kenmerk dat ze zijn aangepast aan de strenge zomerdroogte. Ze zijn samengesteld uit soorten bladverliezende angiospermen en komen zowel in Europa als in het Midden-Oosten voor. Het verschil met het gemengde bos zelf is dat het eerste wel regenachtige zomers heeft.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het gemengde bos.