Op planeet Aarde bewonen ze meer dan 7.000 miljoen mensen registreerden zich. Het aantal mensen op de wereld is waarschijnlijk nog hoger. Niet alle mensen op deze planeet hebben echter evenveel energiebronnen. Zoals normaal is er in elk land ter wereld sprake van ongelijkheid op energiegebied.
Energiearmoede treft 3.900 miljard mensen wereldwijd. Met andere woorden, meer dan de helft van de wereldbevolking beschikt niet over behoorlijke energiebronnen zoals de rest van de rijke landen. 2.600 miljard mensen verspreid over de hele wereld gebruiken brandhout om te koken en te verlichten, omdat ze geen geavanceerde elektrische bronnen hebben om 's nachts en in de winter op te warmen en activiteiten uit te voeren. Het ergste hiervan is dat 1.300 miljoen mensen (China heeft ongeveer 1.300 miljard inwoners en het is het dichtstbevolkte land ter wereld) ze hebben geen elektriciteitsvoorziening.
Tijdelijke afbeelding voor Pedro Linares, professor aan de Hogere Technische School voor Ingenieurswetenschappen aan de Universidad Pontificia de Comillas, legde het uit in Madrid op een forum over "Energiearmoede in Spanje: oplossingen", georganiseerd door de Royal Academy of Engineering (RAI). Ook merkt hij op en verzekert hij dat de RAI debatten voert over "Energie en techniek ten dienste van de samenleving". Hij heeft ook uitgelegd dat er in Spanje geen absoluut cijfer is dat alle huizen omvat die geen elektriciteitsvoorziening of een bepaald type energie hebben. In Spanje is, net als in Europa, alleen het aantal mensen dat geen woning heeft bekend, maar niet de woningen zonder energievoorziening.
Een van de grootste problemen die er tegenwoordig zijn, is dat ze er zijn veelvoud aan indicatoren om te bepalen of een gezin in armoede leeft. Daarom stelt Linares voor dat een betrouwbaar en sneller alternatief is om naar de sociale diensten te gaan, zodat ze kunnen nagaan in welke omstandigheden bepaalde gezinnen leven.
Dit is hoe hij het uitlegde:
“Ik stel een parameter voor die is gebaseerd op het minimuminkomen, aangezien sommige bepaalde aspecten weerspiegelen en andere niet. Met andere woorden, wat zijn de kosten van voedsel, water ..., nodig om fatsoenlijke levensomstandigheden te behouden ”.
Er zijn tal van paradoxen waarbij bijvoorbeeld kleine woningen zo weinig energie verbruiken dat het niet in de analyses terugkomt. Deze huizen leven in zeer lage temperaturen omdat ze het zich niet kunnen veroorloven om meer geld uit te geven aan energie om zichzelf te verwarmen.
Aan de andere kant zijn er ook gezinnen die in huizen uit de jaren 60 wonen maar een veel hoger inkomen en betere leefomstandigheden hebben. In eerste instantie zouden deze gezinnen volgens een analyse niet arm mogen zijn, aangezien een groot deel van hun energieverbruik naar verwarming en airconditioning gaat.
In Spanje zijn er ongeveer 2 miljoen mensen die kwetsbaar zijn voor dit soort situaties. Antoni Bruel, algemeen coördinator van het Spaanse Rode Kruis, was op deze dag ook aanwezig en voegde eraan toe dat zijn organisatie werkt met meer dan twee miljoen mensen met een maandelijks inkomen van 575 euro en die daardoor kwetsbaar zijn voor de beschikbaarheid van energie.
Bruel heeft het volgende verklaard:
"We behandelen drie concepten die toegang zijn - niet in staat zijn om de elektriciteitsrekening te betalen en de container los te koppelen - kwetsbaarheid - mensen die hun inkomen besteden aan voorraden of zo weinig betalen dat ze hun huis niet kunnen verwarmen - en energiekloof - die dat niet kunnen ze maken zelfs verbinding met elektriciteit. Iemand betalen voor elektriciteit is een drama en hem op andere manieren helpen is minder drama "
Bruel maakt duidelijk dat elke burger dat zou moeten doen in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien en daarom dringt het erop aan dat er maatregelen worden genomen tegen deze situaties.
Francisco Fernandez, Plaatsvervangend eerste lid van de Ombudsman, heeft hij de klachten van burgers overgebracht dat elektriciteit hier in Spanje vrij duur is. Ten slotte, de projectmanager van de Vereniging voor Milieuwetenschappen, Jose Luis Lopez, heeft benadrukt dat het erg moeilijk is om de verschillende situaties van energiearmoede in het hele land te definiëren en betreurt het ontbreken van een gezamenlijke strategie die "moet beginnen bij de regering en waarbij autonome gemeenschappen, gemeentehuizen of burgerbewegingen moeten worden betrokken".