In Albanië, in het departement La Guajira (Colombia), een gebied van meer dan 3.500 hectáreas waar de grootste steenkoolafzetting was, wordt het hersteld door een tropisch bos met inheemse vegetatie en diersoorten zoals leguanen, konijnen, sommige vogels en herten worden teruggebracht naar hun leefgebied. Dit oude mijnbouwgebied bloeit momenteel wat oase midden in de woestijn, een groene vlek achterlatend tussen zoveel grijs.
Het gerestaureerde gebied bevindt zich in de Cerrejon-mijn met zo'n 69.000 hectare land, de grootste dagbouwmijn ter wereld. Deze mijn produceert meer dan 33 miljoen ton van thermische steenkool en heeft zijn activiteit tot dusver ontwikkeld in 9.000 hectare, waarvan er ongeveer 6.000 nog actief zijn en de rest in herstel. De mijnbouw in dit gebied begon in 1984 in de zogenaamde "Tajo Oeste" en de 3.500 hectare van het herstelde gebied werd een stoffige grijze zinkput als gevolg van mijnbouwactiviteiten.
Het herstelproces van het gebied bestaat uit verschillende stappen. Eerst wordt de grond gevuld met duizenden tonnen aarde en vervolgens geperst om deze te egaliseren. Nadat de bodem van de grond is geherstructureerd, worden de bomen en het gras gezaaid. De soorten die hiervoor worden gebruikt, zijn inheemse soorten die daartoe in staat zijn aanpassen aan droge periodes gebruikelijk in het Guajira-gebied.
Roberto Junguito Pombo President van Cerrejón heeft bevestigd dat zijn herstelprogramma baanbrekend is, aangezien het de eerste keer is dat een gebied is hersteld sinds het begin van de mijnbouw in Colombia. Sindsdien zegt Junguito dat de vegetatielagen van de exploitatiegebieden zijn gered zodat, wanneer de mijnbouwoperatie is voltooid, het geëxploiteerde gebied kan worden hersteld, hoewel het bevestigt dat het herstel van een mijnbouwgebied een trial and error procedure.