El magnetisch veld van de aarde beschermt ons elke dag tegen geladen deeltjes en straling tegen zonnestraling. Dit schild wordt geproduceerd door de snelle bewegingen van enorme hoeveelheden vloeibare ijzerlegering in de buitenste kern van de planeet. Om dit te behouden campo magnetischbeweerde het klassieke model dat de kern van de aarde in de afgelopen 3000 miljard jaar ongeveer 4,3 graden was afgekoeld. Dit was zonder de invloed van de maan te tellen.
Het klassieke model van magnetische veldvorming van de Land het veroorzaakte een grotere paradox. Om deze geodynamica te laten werken, zou de aarde 4000 miljard jaar geleden volledig moeten zijn gesmolten en zou de kern ervan langzaam moeten afkoelen tot ongeveer 6800 graden. Recent werk over het modelleren van de vroege evolutie van de interne temperatuur van de planeet, en geochemie over de samenstelling van carbonaTitos en oudere basalt gaan deze afkoeling tegen. Als dergelijke hoge temperaturen worden uitgesloten, stellen de onderzoekers in dit onderzoek een andere energiebron voor.
Een team van onderzoekers suggereert dat de temperatuur slechts 300 graden is gedaald. De actie van de Leen , tot nu toe vergeten, zou dit verschil dan compenseren om de geodynamica actief te houden.
La Tland- het neemt een afgeplatte vorm aan, draait rond een hellende as die rond de palen oscilleert, en zijn mantel wordt elastisch vervormd door het effect van het getij veroorzaakt door de maan. Onderzoekers hebben aangetoond dat dit effect de legeringbewegingen van continu kan stimuleren ijzer netto die de buitenste kern vormt en op zijn beurt het magnetische veld van de aarde opwekt.
deze macht is voldoende om het magnetische veld van de Land dat het met de maan de grote paradox van het klassieke model oplost. Een dergelijk effect van gravitatieputten op het magnetisch veld van een planeet is op grote schaal gedocumenteerd via twee natuurlijke satellieten, die van Jupiter en die van vele exoplaneten.
Omdat noch de omwenteling van de aarde rond zijn as, zijn noch de oriëntatie van deze as, noch de baan van de maan perfect regelmatig, hun geaccumuleerde invloed op de bewegingen in de kern is onstabiel en kan ervoor zorgen dat de geodynamica fluctueert. Dit fenomeen maakt het mogelijk om bepaalde pulsen van te verklaren hitte in de buitenste kern en op de grens met de aardlaag. Historisch gezien zou dit kunnen leiden tot smeltpieken in de diepe mantel en eventuele grote vulkanische gebeurtenissen op het oppervlak van de Land. Dit nieuwe model benadrukt dat de invloed van Leen op aarde overtreft verre het eenvoudige geval van getijden.