Er zijn talloze dieren die in deze wereld als zeldzaam worden beschouwd. Een van de zeldzaamste dieren is de axolotl. Het is een amfibie die ongeveer 150 jaar geleden werd ontdekt en kenmerken heeft die nog nooit bij een andere soort zijn gezien. Het komt uit de wateren van Mexico en heeft een nogal vreemd uiterlijk. Het vreemdste aan dit dier zijn al zijn eigenschappen die het een van de meest nieuwsgierige en interessante dieren maken om te bestuderen en te leren.
In dit artikel gaan we je laten zien wat de kenmerken, habitat, voeding en reproductie van de axolotl zijn.
hoofdkenmerken
Dit dier heeft de wetenschappelijke naam van Ambystoma mexicanum en het bevindt zich in een kritieke staat van uitsterven. Het is een van de dieren die het meest waarschijnlijk binnenkort zullen verdwijnen. We zullen de oorzaken van hun bedreigingen later zien.
Het belangrijkste kenmerk van dit dier en wat het zeldzamer maakt, is dat het heeft het vermogen om uw ledematen, organen en weefsels te regenereren die eerder zijn geamputeerd. Dit is een van de meest bijzondere kenmerken die bekend zijn van amfibieën. Zijn capaciteit strekt zich zelfs uit tot vitale organen zoals de hersenen en het hart. Wetenschappers zijn verbaasd over het grote vermogen om botten, zenuwen of weefsels binnen enkele weken te regenereren. Het meest verrassende is dat het geen nawerking van het ongeval in kwestie achterlaat.
Een van de onderzoeken die deze zeldzame soort hebben omgeven, is een van de belangrijkste bevindingen in de wetenschap. En het is dat de axolotl het grootste gesequentieerde genoom heeft dat in de hele geschiedenis is ontdekt. Als we het vergelijken met het menselijk genoom, zien we dat het aantal genen minstens 100 keer groter is. Het is een van de vreemdste dieren die maximaal ongeveer 30 centimeter groot is, met een gemiddelde lengte van 15 centimeter. Meestal hij weegt tussen de 60 en 230 gram, dus hij is klein.
Het is een zeer zeldzame amfibie die kan worden vergeleken met een kikkervisje vanwege enkele overeenkomsten in uiterlijk. We benadrukken gemakkelijk zijn kleine ogen, staart en volledig gladde huid. Het heeft ook poten en erg dunne. De tanden zijn klein van formaat en gerangschikt in rijen.
De pigmentatie van de axolotl is ook heel bijzonder. En het is dat deze pigmentatie bij sommige exemplaren kan variëren, afhankelijk van het ecosysteem waarin het zich ontwikkelt. We kunnen onder andere tinten vinden die variëren van grijs, wit, albino, goud, bruin en zwart. Bij de meeste exemplaren heerst een donkerbruine kleur.
Beschrijving van de axolotl
Dit dier heeft drie paar kieuwen in de vorm van een veer en die ontstaan vanuit de basis van zijn kop. Ze bevinden zich aan de achterkant. Een ander indrukwekkend kenmerk is dat het zijn larvale uiterlijk kan behouden tot het volwassen stadium. Dat wil zeggen, gedurende het hele leven van individuen wekt het de indruk dat ze zich nog verder moeten ontwikkelen. Het is echter zijn laatste verschijning. Hoewel ze volledig ontwikkeld zijn, volwassen zijn geworden en geslachtsrijp zijn, hebben ze nog steeds het uiterlijk van een larve. Ze worden niet als gevaarlijke dieren beschouwd, integendeel. De axolotl heeft over het algemeen een rustige houding. De levensduur strekt zich meestal uit tot 15 jaar. Het hangt allemaal af van de omstandigheden van de omgeving waarin het wordt aangetroffen en de acties van de mens.
Habitat en verspreidingsgebied
Dit dier wordt gevonden in zoetwaterhabitats. Ze verschillen van andere salamanders doordat ze continu in het water kunnen blijven. U kunt deze diermijn als volledig waterdier geven. Het zijn dieren die goed in gevangenschap kunnen leven, hoewel ze voldoende temperatuur, water, licht en andere factoren nodig hebben die zich te allen tijde aanpassen aan de behoeften.
Als de verzorging correct is, kunnen ze vrij normaal in aquaria leven. Dit betekent dat de mens deze exotische soort behandelt en zijn populaties op een niet-duurzame manier verkleint. Het verspreidingsgebied van de axolotl strekt zich uit in de wateren van de vallei van Mexico, hoewel momenteel alleen het meer Xochimilco zich bevindt. Dit komt door de achteruitgang in populaties als gevolg van verschillende negatieve activiteiten.
Axolotl voeding
Dit dier voedt zich 's nachts, omdat het moet slapen. Om hun voedsel te zoeken gebruiken ze hun reukvermogen. Omdat ze te kleine tanden hebben, kan dit dier niet kauwen. Daarom kan hij zijn prooi niet verpletteren, maar moet hij hem opnemen. In hun dieet introduceren ze meestal verschillende soorten voedsel. In zijn natuurlijke habitat zien we dat zijn dieet is samengesteld uit kleine vissen, schaaldieren zoals mosselen, weekdieren, wormen, kleine jongen en insectenlarven.
In gevangenschap krijgen ze regenwormen, kleine stukjes kalkoenvlees, kip of vis en enkele wormen. Een merkwaardig feit bij het voeren van deze dieren is dat ze, als ze klein zijn, elke dag eten. Naarmate ze zich echter ontwikkelen en volwassen worden, worden ze dat ze voeren tussen de 2 en 4 keer per week.
Reproductie van de axolotl
Dit dier kan zijn hele leven in zijn juveniele staat worden gehouden. Dit betekent dat het zelfs met larvale kenmerken geslachtsrijp kan worden. Dit gebeurt daarna 12 tot 18 maanden na de geboorte. Vanaf dat moment begint de verkering. Dit verkeringsproces begint wanneer de zee de aandacht van het vrouwtje trekt nadat ze haar staart in de cloaca van haar partner heeft geduwd. Later dansen beiden in cirkels.
Het vrouwtje legt bij elk legsel ongeveer 200 tot 300 eieren. Ze nestelen zich in de vegetatie rond hun leefgebied en kunnen zich hechten aan rotsen. Na ongeveer 14 dagen komen ze uit.
De belangrijkste roofdieren van de axolotl zijn enkele vissoorten, waaronder karper en tilapia.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de axolotl en zijn kenmerken.