De activiteiten van de mens als gevolg van de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen veroorzaken ernstige schade aan de habitats van veel soorten, wat leidt tot een vermindering van het totale aantal individuen in de populatie en soms zelfs tot het plaatsen van de soort met uitsterven bedreigd.
Dit is wat er gebeurt met de populaties van zeepaardjes en naaldvissen in de Middellandse Zee. Wat gebeurt er met deze soorten?
Krimpende zeepaardjespopulaties
De Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) heeft gewaarschuwd voor de eerste tekenen van afname van populaties zeepaardjes en naaldvissen in de Middellandse Zee. Wat het meest lijkt erop te wijzen dat het deze vermindering van het aantal individuen veroorzaakt, is dat het in een ernstige staat van bedreiging verkeert als gevolg van menselijke activiteiten. De kunst van het destructief vissen veroorzaakt vernietiging en achteruitgang van de habitats van deze soorten en leidt tot een vermindering van de populaties.
Bovendien worden ze niet alleen aangetast door de achteruitgang van hun leefgebieden, maar omdat velen van hen vastzitten en gevangen worden trawlvisserij. Als ze eenmaal zijn gevangen, worden ze niet teruggebracht naar de zee, maar zijn ze bestemd voor verkoop in aquaria, voor traditionele medicijnen en als nieuwsgierige en religieuze amuletten.
Volgens de Rode Lijst van bedreigde soorten, bijna 15% van de zeepaardsoorten valt in de categorie "Bijna bedreigd" in de Middellandse Zee. Dit betekent dat als de soort doorgaat met dit soort bedreigingen en populatievermindering, ze binnenkort met uitsterven worden bedreigd.
Informatie en bescherming van zeepaardjes
Normaal gesproken is meer dan de helft van deze soorten moeilijk te tellen vanwege de toegang en andere, en ontbreekt het hen aan voldoende informatie om hun verdwijningsrisico in te schatten. Daarom is het vereist verder onderzoek naar deze soort het verspreidingsgebied, de bevolkingsontwikkeling, de mogelijke bedreigingen en de kwetsbaarheid ervan goed kennen en op die manier beslissingen kunnen nemen over het behoud ervan.
Deze twee soorten gecategoriseerd als "Bijna bedreigd" zijn in verval tussen 20 en 30% in de afgelopen twee decennia, ondanks het feit dat ze worden beschermd door de Conventie inzake internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (CITES).
Ze worden ook beschermd in bijlage II van het Protocol inzake speciaal beschermde gebieden en biologische diversiteit van het Verdrag van Barcelona en bovendien beschermen sommige mediterrane landen, zoals Slovenië, ze specifiek in hun wetgeving.
Deze voorschriften ze zijn niet genoeg en om situaties met bijvangst of schade aan habitats als gevolg van trawlvisserij en baggeren aan te pakken.