De technologische vooruitgang van de mens is behoorlijk conditionerend als het gaat om managen en veranderen landgebruik. Van industrieel tot agrarisch gebruik, via bosbouw en stedelijk gebruik, er zijn tal van landgebruiken.
Echter, de belangrijkste CO2-uitstootcijfers in onze economische activiteiten Ze veroorzaken veranderingen in het landgebruik in landbouwgebieden van Sub-Sahara Afrika. Wat hebben emissies te maken met landgebruik?
Landgebruik in Sub-Sahara Afrika
Traditioneel wordt "slash and burn" beoefend op landbouwgrond in dit gebied. Er is een internationale studie uitgevoerd met medewerking van onderzoekers van de Polytechnische Universiteit van Madrid (UPM) waarin ze analyseren de relatie tussen CO2-uitstoot en veranderingen in landgebruik.
Ze hebben gegevens verzameld over de uitstoot van broeikasgassen in de atmosfeer die voorkomen in landbouwgebieden en natuurlijke ecosystemen in Sub-Sahara Afrika.
Het onderzoek is in detail geanalyseerd 75 onderzoeken uitgevoerd in 22 Afrikaanse landen om de factoren te bepalen die deze emissies veroorzaken en de beheersstrategieën die ze bepalen, evenals de mogelijke manieren om ze te verminderen.
Hoewel de Overeenkomst van Parijsis er zeer weinig bekend over de uitstoot van broeikasgassen in de atmosfeer van Afrika bezuiden de Sahara. De factoren die deze emissies veroorzaken, zijn ook onbekend.
Er is ook weinig bekend over hoe deze emissies naar de atmosfeer kunnen worden verminderd, ondanks het belang ervan voor de landbouwsystemen die de productie op deze plaatsen in stand houden. 60% van al het werk gaat naar de landbouw, en wat het belangrijker en object van studie maakt, is dat deze gebieden erg kwetsbaar zijn voor de effecten van klimaatverandering.
Gasemissies geanalyseerd
Om de uitstoot van broeikasgassen in de atmosfeer te analyseren, zijn de belangrijkste gekozen: kooldioxide, lachgas en methaan. CO2-uitstoot is in verband gebracht met de verschillende veranderingen in landgebruik die deze gebieden hebben ondergaans. Dit is typisch in landbouwgebieden waar technieken als "slash and burn" worden gebruikt. Deze stoppelverbranding die traditioneel wordt gebruikt door gebrek aan kennis of andere productiealternatieven genereert extra CO2-uitstoot. Bovendien worden deze technieken nog steeds gebruikt vanwege tekortkomingen in het energievoorziening en distributiesysteem.
Een andere stroom gasemissies in de atmosfeer komt voort uit het verwerken van gewasresten en het gebruik van mest en kunstmest. Methaanemissies worden voor het grootste deel geproduceerd in ondergelopen gewassen zoals rijst en in termietenheuvels die typisch zijn voor het Afrikaanse landschap.
Wat lachgas betreft, wordt het in de praktijk in de atmosfeer uitgestoten gekoppeld aan bevruchting.
Gevallen die zijn geanalyseerd
De Afrikaanse palmgewassen in Benin zijn geanalyseerd en men heeft gezien dat de CO2-uitstoot afkomstig is 30% van de wortelzone. Maar er is waargenomen dat de neiging om de gasemissies te verhogen optreedt wanneer de grond droog is of met een zeer lage luchtvochtigheid. Wanneer dit gebeurt, De CO2-uitstoot bedraagt 80%.
Voer agro-ecologische praktijken uit
Om deze emissieproblemen te verlichten, zijn er gebieden in Afrika waar die worden uitgevoerd agro-ecologische praktijken. Ze zijn zeer efficiënt geweest in het gebruik van de middelen die ze hebben (vooral mest) en hebben het voor gezinnen mogelijk gemaakt om te leven op niet erg grote oppervlakken en mest, gewasresten en efficiënt en met lage emissies te hergebruiken.
Met het gebruik van deze hulpbronnen wordt de kringloop van materie en energie gesloten terwijl het dier eet, wat mest produceert en ze worden opnieuw geïntroduceerd in het voedselproductiesysteem dat weinig verliezen heeft.