Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej (AEE) przygotowało analizę „Niezbędne elementy transformacji energetycznej. Propozycje dotyczące sektor elektryczny”, które przesłał do Komitetu Ekspertów ds. Transformacji Energetycznej.
Celem stowarzyszenia jest stworzenie realistyczna propozycja w sprawie udziału energetyki wiatrowej w miksie elektroenergetycznym w latach 2020, 2030 i 2050. Transformacja energetyczna wymaga długoterminowego planowania.
PREPA przyjęła za punkt odniesienia scenariusz zaproponowany przez Komisję Europejską w oparciu o model PRIMES na rok 2030, który przewiduje dość niewielki wzrost zapotrzebowanie na energię elektryczną. PREPA wyznaczyła znacznie bardziej ambitne cele w zakresie elektryfikacji i dekarbonizacji, aby osiągnąć cel porozumienia paryskiego, jakim jest próba osiągnięcia 80-95% redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2050 r.
Sektor energii elektrycznej musi być w stanie zaspokoić nowe zapotrzebowanie na energię elektryczną bez karania celów redukcji emisji.
Podsumowując raport, energetyka wiatrowa zainstalowana w 2020 roku dotrze 28.000 2016 MW (biorąc pod uwagę aukcje nowej mocy już przyznane w 2017 i 1.700 r. Oraz kanaryjski kontyngent wiatrowy), tak aby energia wiatrowa rosła średnio o 2017 MW rocznie w okresie od końca 2020 r. Do początku 1.200 r. w następnej dekadzie będzie wzrastał średnio o 2030 MW rocznie do 40.000 r., osiągając XNUMX XNUMX MW zainstalowanej mocy.
Dzięki tym nowym turbinom wiatrowym emisje z hiszpańskiego sektora elektroenergetycznego są zmniejszyłaby się do 2020 r. o 30% w porównaniu z 2005 r. (rok referencyjny dla europejskiego systemu handlu uprawnieniami do emisji, ETS w akronimie w języku angielskim) i 42% do 2030 r.
W najlepszym scenariuszu do 100 r. osiągnięto by 2040% dekarbonizację systemu elektroenergetycznego. Ponadto hiszpański miks elektroenergetyczny osiągnąłby 40% pokrycie zapotrzebowania odnawialnych źródeł energii w 2020 r., 62% w 2030 r., 92% w 2040 r. i 100% do 2050 r.
Aby przeprowadzić instalację nowa energia wiatrowa ze scenariusza PREPA, konieczne jest zapewnienie prostoty, stabilności i bezpieczeństwa regulacji.
Według dyrektora AEE, Juana Virgilio Márqueza: „Obecny model energetyczny jest niezgodny z celami, które wyznaczyliśmy sobie w Europie. Planowanie energetyczne nowego modelu musi być formułowane w perspektywie długoterminowej z widocznością i koordynacją działań polityki przekrojowe. Ponadto rynek musi dawać odpowiednie sygnały inwestycyjne, a ramy budżetowe muszą być poprawne. Zarządzanie tym procesem ma kluczowe znaczenie i musi być obiektywne i niezależne. Sektor wiatrowy jest przygotowany i konkurencyjny, aby zapewnić systemowi moc wiatru niezbędną do osiągnięcia celów dekarbonizacji, dostarczając ponad 30% energii elektrycznej w 2030 r. Według scenariusza opracowanego przez AEE, moc zainstalowana w 2020 r. Powinna wynosić 28.000 tys. MW i do 2030 roku będzie to 40.000 2050 MW. Do 60.000 r. Zainstalowana energia wiatrowa wyniosłaby XNUMX XNUMX MW ”.
Gdyby scenariusz PREPA dotyczący instalacji energetyki wiatrowej został spełniony, miałoby to około bestialskie korzyści. Oto niektóre z nich:
• Hiszpańskie bezpieczeństwo energetyczne poprawiłoby się, ponieważ import paliw kopalnych został zmniejszony o 18 milionów ton ekwiwalentu ropy
• Oznaczałoby to 32.000 XNUMX miejsc pracy w branży wiatrowej
• Wkład w PKB wyniósłby ponad 4.000 XNUMX mln euro
• Pozwoliłoby uniknąć emisji 47 mln ton CO2
Dla hiszpańskiego sektora energii wiatrowej przyniosłoby to znaczące korzyści, takie jak:
- Reaktywacja działalności przemysłowej i technologiczny ze względu na instalację nowej mocy w tempie i wielkości podobnej do tej z ostatniej dekady.
- Rozwój rynku wewnętrznego poprawiłby pozycję konkurencyjną (korzyści skali, przywództwo technologiczne, wykwalifikowani specjaliści itp.) hiszpańskich firm, co dodatkowo zwiększy eksport.
- Czynności związane z utrzymaniem obiektu odegrałyby jeszcze ważniejszą rolę.
W analizie „Elementy niezbędne do transformacji energetycznej. Propozycje dla sektora elektroenergetycznego ”, AEE proponuje przyjęcie szeregu konkretnych środków w sektorze energii elektrycznej, aby ułatwić udział energii odnawialnych w osiąganiu celów w latach 2030 i 2050. Działania te koncentrują się w sześciu obszarach: planowanie i ramy regulacyjne , podatki, nowe mechanizmy finansowania m.in.
Niektóre z tych konkretne środki, wskazane przez różne obszary, to:
Planowanie i ramy prawne
- Zdefiniuj obowiązkowe cele dla 2030 dla sektora, umożliwiając stopniową ścieżkę (2031-2050) do osiągnięcia celu 80-95% redukcji emisji CO2 do 2050 roku.
- Eliminacja kosztów z rachunku za prąd obcy dostarczac.
- Stwórz stabilne ramy dla instalacji energii odnawialnej: stabilne mechanizmy wynagradzania, ścieżkę wdrożenia i harmonogram aukcje.
- Ułatw inwestycje w korelacja między krajami w celu zapewnienia nadwyżki eksportu.
Opodatkowanie
• Ustal opodatkowanie środowiskowy która pomaga inwestorom inwestować w wydajną i czystą energię, w oparciu o koncepcję „zanieczyszczający płaci”.
• Całkowicie wyeliminować opodatkowanie kolekcja na odnawialne źródła energii, takie jak regionalne opłaty za energię ze źródeł odnawialnych i podatek od produkcji energii elektrycznej.
Ewolucja technologiczna
• Zatwierdź plan krajowy dla Elektryfikacja, która obejmuje wszystkie sektory, głównie transport.
• Zaimplementuj Ramy prawne który promuje zużycie własne i magazynowanie energii.
• Ustawiać mechanizmy regulacyjneekonomiczne lub fiskalne, które zachęcają do ponownego zasilania i przedłużenia żywotności parków na obszarach o silnym wietrze.
