W 1991 roku powstała pierwsza na świecie morska farma wiatrowa o nazwie Vindeby'ego. Został zainstalowany w Danii, na wodach Morza Bałtyckiego i miał jedenaście turbin wiatrowych. Pod koniec 2016 roku moc zainstalowana morskiej energetyki wiatrowej sięgnęła ponad 9000 (MW). Obecnie morska energia wiatrowa pozostaje jednym z najbardziej oczywistych przyszłych zakładów na odnawialne źródła energii, chociaż nie jest to jeszcze całkowicie opłacalna technologia.
Obecnie największa morska farma wiatrowa na morzu znajduje się na wybrzeżu Kent (Anglia). Pomimo tego, że jest to największy park na świecie, jego promotorzy planują zwiększyć jego moc do 870 MW w drugiej fazie oczekuje na zatwierdzenie.
Po czterech latach budowy i inwestycji ponad2.200 millones euro, z których składa się park 175 turbin wiatrowych Vestas SWT, Rozciągają się one na morze, zajmując obszar około 100 kilometrów kwadratowych w odległości 20 kilometrów od wybrzeża Kentu, na południowy wschód od Anglii.
Średnia 450 kilometrów kable podmorskie i dwie podstacje morskie, które centralizują energię generowaną przez turbiny wiatrowe przed transportem jej do ziemi wewnątrz.
Montaż turbin wiatrowych
Aby zainstalować każdą turbinę wiatrową na morzu, konieczne było zbudowanie regularnych oczek pali dostosowanych do specyficznych cech dna morskiego, o głębokości wahającej się od 5 do 25 metrów w zależności od przypadku. Podpory te umożliwiają uniesienie każdej z turbin Vestas SWT-3.6MW-120 nad poziomem morza, az drugiej strony pełnią rolę podstawy do przenoszenia jej ciężaru do 225 ton na ziemię.
Każda ze 175 turbin wiatrowych ma wysokość 147 metros, 90 metros średnica wirnika i długość łopat 58,5 metros. Do transportu energii wytwarzanej przez każdy z nich są 210 km kabla podmorskiego, który łączy każdą z turbin z dwiema podstacjami morskimi, a te z kolei łączą się z podstacją Cleve hill na suchym lądzie 4 kable po 150 kV które osiągają 220 km długości.
Według szacunków promotorów w 2012 roku dotychczasowa morska farma wiatrowa dostarczyła ok 1,5% energii elektrycznej, ale w przypadku London Array oczekuje się, że liczba ta wzrośnie powyżej 5% unikając w ten sposób emisji 925.000 ton roczny CO2.
Uznanie energii wiatrowej za jedną z najmniej zanieczyszczających i bezpiecznych na europejskiej scenie energetycznej zaczyna odgrywać istotną rolę w produkcji energii odnawialnej w skali globalnej. W przypadku morskiej energetyki wiatrowej energia generowana przez turbiny ma mniejszy wpływ na środowisko, nie wymaga wysypywania ani robót ziemnych, a lokalizacja na morzu ma wpływ mniej agresywny dla fauny i roślinność w porównaniu z konwencjonalnym wiatrem.
Przyszła ekspansja
London Array przekroczył oczekiwania farmy wiatrowej w roku Większy Gabbard, infrastrukturę zlokalizowaną na tym samym terenie, który do tej pory nosił tytuł największego morska farma wiatrowa na świecie o zainstalowanej mocy wynoszącej 500 MW. Ale to nie wszystko.
Z myślą o kontynuowaniu imponującego wyścigu morskiej energetyki wiatrowej podjętej przez Wielką Brytanię, promotorzy London Array zamierzają teraz rozszerzyć swoją moc z obecnych 630 MW do 870. Ta druga faza oczekuje na zatwierdzenie przez różne właściwe organy, ale spowoduje konsolidację tej farmy wiatrowej jako największej, jaką kiedykolwiek zbudowano. W tym 2017 roku będziemy mieli odpowiedź?