W obliczu zubożenia różnorodność biologiczna morski, dlaczego nie skorzystać z akwakultury? Większość łososia sprzedawanego w Niemczech pochodzi z akwakultura. Jednak taka praktyka ma poważne wady, hodowcy często uciekają się do narkotyków, a wody są zanieczyszczane odpadami organicznymi. Mimo wszystko niektórzy eksperci są przekonani, że hodowle akwakultury byłyby nie tylko sposobem ochrony oceanów, ale także sposobem żywienia ludności. ludność Mundial stale rośnie.
Źródło białka
W karmienie humana, ryby są wiodącym na świecie źródłem białka, wyprzedzając drób i wieprzowinę. W rzeczywistości obecnie pozwala 17% ludzi na zaspokojenie podstawowego zapotrzebowania na białko. Za 10-15 lat popyt wzrośnie dwukrotnie. Bez akwakultury nie można odpowiedzieć na wymagania białko rosnącej populacji. Akwakultura jest rzeczywiście o wiele bardziej korzystna niż hodowla trzody chlewnej lub bydła, ponieważ ryby i inne organizmy morskie żywią się mniej niż ryby. animales ziemia.
Aby wyprodukować kilogram wołowina na przykład potrzeba 15 razy więcej jedzenia niż wyprodukowanie kilograma karpia. Ryby faktycznie zużywają mniej energii niż ryby. animales ziemia, A to z dwóch powodów. Z jednej strony są zwierzętami zmiennocieplnymi, ich temperatura wewnętrzna bardzo dobrze dostosowuje się do środowiska, w którym żyją. Z drugiej strony poruszanie się w środowisku wodnym wymaga niewielkiego wysiłku.
Jedna na dwie ryby pochodzi z akwakultury
Według Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa połowa ryb, które trafiają dziś na nasze talerze, to nie dzikie ryby. Jednak znaczenie akwakultura różni się w zależności od kraju. W Europie Środkowej, podobnie jak w Niemczech, najbardziej poszukiwane są dzikie ryby. Jednak w Chinach akwakultura ma tysiącletnią tradycję sięgającą wczesnego udomowienia ryb. namioty. Do dziś Chiny są niewątpliwie pierwszym krajem tej spółki zależnej, dostarczającym prawie dwie trzecie całkowitej światowej produkcji ryb akwakultura.
Praktyka coraz bardziej krytykowana przez ekologów
Jak tutajkultura Rozwija się, budzi coraz większą krytykę ze strony ekologów, ponieważ zamiast go rozwiązywać, zaostrzył problem przełowienia. Rzeczywiście, większość gatunków wylęgowych jest mięsożernych i żeruje na innych łowionych gatunkach medio naturalny. Hodowla tuńczyka w akwakulturze jest najbardziej katastrofalna, ponieważ w przeciwieństwie do łososia gatunek ten nie może rozmnażać się w niewoli. Dlatego rolnicy łowią młode dzikie tuńczyki i karmią je ryby kosztowny złowionych w morzu. Zamknięte w klatkach tuńczyki nie mają szans na rozmnażanie.