El Pinus canariensis popularnie zwana sosną kanaryjską, jest jedną z nielicznych sosn autochtonicznych, jakie można spotkać na terenie Hiszpanii. To piękne drzewo iglaste, które pochodzi z Wysp Kanaryjskich, miejsca, w którym stało się naturalnym symbolem wyspy La Palma.
To bardzo interesująca roślina, którą bardzo łatwo można uprawiać w ogrodzie, mając przyspieszony wzrost i dość prosta uprawaDzięki temu jest to doskonały gatunek jako osobny okaz lub może być również umieszczony jako wysoki żywopłot w celu ochrony.
Naturalny ekosystem sosny kanaryjskiej
Sosna kanaryjska tworzy czyste lub mieszane lasy z innymi roślinami wyższymi, takimi jak Myrica Faya, Ilex canariensis lub Adenocarpus visosus na archipelagu Wysp Kanaryjskich, a konkretnie na Teneryfie, La Palmie, Gran Canarii i El Hierro, chociaż można go również zobaczyć na La Gomerze. Żyje na wysokości od 100 do 2000 metrów nad poziomem morza, na ubogich, suchych glebach z dobrym drenażem.
Ze względu na swoją ewolucję musiał przystosować się do przebywania w środowisku, w którym pożary są podstawową częścią ekosystemu, więc dziś jest to jeden z gatunków najbardziej odpornych na ogień, kiełkując wkrótce po ugaszeniu ognia.
Jeśli mówimy o pogodzie, średnia temperatura wynosi od 15 do 19ºC, z opadami od 300 do 600 mm, dzięki czemu sezon wegetacyjny trwa większą część roku.
cechy
Sosna kanaryjska w wieku dorosłym może mieć miarę, która może osiągnąć 40 metrów wysokości i 2,5 metra średnicy przy pniu, mimo że najczęstsze jest to, że ma tylko około 15 lub 25 metrów wysokości i o średnicy co najmniej jednego metra.
Kora tego drzewa ma jasnobrązowy kolor i jest praktycznie gładka na drzewach młodszych, ale gdy się starzeją ten gęstnieje dość szybko a także łatwiej pęka, przybierając nieco bardziej brązowawo-czerwony kolor.
Okazy znacznie starsze mają rhytidoma, który jest dość zgrubiały, a także nieregularny i uformować gładkie płyty i mają kształt okularów. Zwykle mają szary kolor podobny do popiołu.
W pierwszych latach życia drzewo to zwykle rośnie dość szybkoz poziomymi gałęziami i licznymi odgałęzieniami wtórnymi, które są wyprostowane, co sprawia, że drzewo ma kształt piramidy. Później, gdy zanika wzrost w stosunku do wysokości, zdarza się, że ma kształt parasola.
Liście tej rośliny są zielone, iglaste, które mają swój rozwój na szczycie pędów z tego roku, proste i żółtawe, rosnące w grubych pąkach, o owalnym cylindrycznym kształcie i pokryte błoniastymi łuskami o czerwono-brązowym kolorze.
To jest ta sosna ma trzy igły dla każdego strąka i jest jedynym tego rodzaju znalezionym w zachodniej Eurazji, więc najbliższy znajduje się w Himalajach, będąc bardzo podobnym do sosny kanaryjskiej.
Kwitnie od marca do maja. Męskie kwiatostany są oddzielone od żeńskich od tego czasu te, które są męskie, mają pewne stożkowe kolce i około 5 do około 10 centymetrów długości, z żółtym kolorem z odcieniami zieleni, które składają się z wielu pręcików, które mają ogromną ilość pyłku.
Kwiaty, które są żeńskie, znajdują się w niektórych wzajemnych strobili Mają kolor zielony z odcieniami czerwieni i że kiedy dojrzewają, stają się szyszkami lub szyszkami, które są czerwono-brązowe, a także błyszczące, i które mogą mieć od około 12 do około 18 centymetrów długości i od około 8 do około 10 centymetrów średnicy w części, która jest najszerszy.
Owoc tworzą łuski osadzone na całej długości zdrewniałej osi, która otwiera się tylko przy odpowiednich warunkach klimatycznych, zwłaszcza gdy w otoczeniu panuje suchość. Gdy zapewnione są optymalne warunki, oddzielają wspomniane łuski lub stożek rośliny opada, zwalniając zębniki, gdy uderzą w ziemię.
Pielęgnacja i uprawa sosny kanaryjskiej
Reprodukcja Pinus canariensis jest wytwarzany z nasion. W okresie wiosennym część nasion jest następnie wprowadzana do podłoża umieszcza się na nich centymetr ziemizawsze utrzymując wilgotność podłoża. Przed sadzeniem zaleca się umieszczenie nasion w wodzie na 24 godziny; po tygodniu zaczynają kiełkować, niezbędne do utrzymania odpowiedniej temperatury, aby zapobiec pojawieniu się niektórych grzybów.
Jedną z osobliwości tego gatunku sosny jest to ma pąki na drewniedzięki czemu może kiełkować po przycięciu, a także w przypadku pożaru.
Ten rodzaj drzew nie wymaga szczególnej pielęgnacji ani pielęgnacji, jak w przypadku upraw rolniczych, jednak wymagają ważnych cech gleby i klimatu.
Te gatunki sosen preferują gleby piaszczyste i lekko kwaśneJednak może wytrzymać gleby gliniaste i wapienne, ponieważ ma zdolność przetrwania praktycznie w każdym środowisku.
Jest to jeden z powodów, dla których wiele osób spotyka orzeszki piniowe niemal wszędzie. Pomimo tego, że jest dość odpornym drzewem, ważne jest, aby unikać sadzenia ich na obszarach narażonych na podlewanie.
W rzeczywistości nie potrzebują dużej ilości wody, aby przetrwać, są w stanie tolerować wysokie temperatury o ile nie przekraczają 40 ° C. Niskie temperatury również nie wydają się stanowić problemu, ponieważ mogą wytrzymać -20 ° C, jednak przy -10 ° C mogą powodować poważne uszkodzenia liści i tkanek.
Główne zastosowania Pinus canariensis
El Pinus canariensis ma wielką wartość na poziomie lasu. Ten konkretny gatunek jest szeroko wykorzystywany do ponownego zalesiania, ze względu na szybka adaptacja do każdego rodzaju gleby i po krótkim czasie rośnie, szczególnie na tych słabo rozwiniętych glebach.
Innym z jego wielkich zastosowań jest stolarstwo, zwłaszcza w przypadku gatunków półtwardych sosny herbaciane są dość rzadkie głównie ze względu na duże zapotrzebowanie na drewno.
Ze swojej strony, białe drewno uzyskane z tych sosen jest wykorzystywane do produkcji niektórych artykułów drewnianychpodczas gdy drewno herbaty jest wykorzystywane głównie do rzeźbienia i stolarstwa meblowego. Wcześniej z tego rodzaju drewna wykonywano dachy domów i kościołów.
Od tego czasu sosna kanaryjska jest również szeroko stosowana ze względu na swoje właściwości lecznicze jest bardzo dobry w leczeniu problemów z oddychaniemOprócz astmy i zapalenia oskrzeli jego żywicę stosuje się w celu usunięcia niektórych cyst, a także w celu ochrony przed ogniem i niektórymi owadami.
Zarazy i choroby
Pomimo tego, że jest drzewem dość odpornym nie tylko na warunki środowiskowe, ale także na katastrofy leśne, istnieje zaraza, która może wyrządzić im wiele szkód te i jest znany jako korowód sosnowy.
Gąsienice te są w stanie zatrzymać rozwój większości gatunków sosny, przez co są podatne na atak innych szkodników. Na szczęście, te gąsienice można wytępić za pomocą niektórych chemikaliów które mogą zapobiec niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu się.