Zoals we weten, zijn er verschillende soorten dieren, afhankelijk van hun soort dieet. In de classificatie is dat het dierenrijk wordt gebruikt, we zien dat er verschillende soorten zijn naargelang hun leefgebied, ontwikkeling, skelettype of hoe ze zich voeden. Vandaag gaan we erover praten vleesetende dieren. Het is belangrijk om de voeding van dieren goed te kennen, omdat we op deze manier kunnen weten hoe ze groeien, communiceren en zich verplaatsen binnen habitats met andere levende wezens.
In dit artikel gaan we je alle kenmerken, voeding en belang van vleesetende dieren vertellen.
hoofdkenmerken
Een vleesetend dier is een dier dat voornamelijk wordt gevoed met dierlijk weefsel. In dit geval bedoelen we het verwijderen van organen en botten van een ander dier. Het woord carnivoor betekent een deel van het vlees verslinden. Niet alle carnivoren eten uitsluitend vlees, omdat het hun dieet op andere manieren aanvult. Het zijn niet allemaal dieren, omdat we vleesetende planten en schimmels kunnen vinden.
Dit zijn levende wezens die door het eten van vlees de voedingsstoffen binnenkrijgen die ze nodig hebben voor hun levensonderhoud en ontwikkeling. Het eten van vlees kan worden belaagd door een ander dier of het eten van aas. Het belangrijkste is dat het grootste deel van het dieet uit vlees bestaat. We vergeten vaak dat vleesetende dieren zich ook voeden met amfibieën, insecten en andere ongewervelde dieren, evenals met zoogdieren, vogels of vissen. Niet alle vleesetende dieren worden voorgesteld als roofdieren of jagers. Velen van hen zijn aaseters, dat wil zeggen dat ze de overblijfselen eten van ontbindende materie van andere dieren die zijn gestorven.
Elk vleesetend dier speelt een belangrijke rol in de balans van ecosystemen. Afhankelijk van het type dier in het weefsel dat ze eten, worden vleesetende dieren ingedeeld in de volgende typen:
- Avivores: Ze eten vogels
- Hematofagen: Eet bloed
- Insecteneters: Ze consumeren insecten
- Viseters: Ze eten vis
- Ovivoren: Ze eten eieren
- Vermivoor: Ze eten wormen
Soorten vleesetende dieren
Niet alle carnivoren voeden zich op dezelfde manier, dus er zijn verschillende manieren om aan hun voedingsstoffen te komen. Laten we eens kijken wat de typen zijn:
- Roofdieren: misschien zijn ze de bekendste omdat alleen diegenen die representatief zijn, zoals roofdieren, jagen op de prooi die zal worden geconsumeerd. De meeste vleesetende dieren doden hun prooi. Het lijkt het meest logische dat die roofdieren groter zijn dan hun prooi, hoewel dat niet helemaal zo is. Leeuwen, wolven, piranha's en mieren zijn bijvoorbeeld sociale roofdieren die zich moeten verenigen om grotere dieren neer te halen. Vervolgens delen ze de prooi en voeden ze samen.
- Aaseters: zij zijn degenen die, dat wil zeggen dood dier, consumeren. Het vinden van aas vereist ook inspanning en tijd. Gieren zijn bijvoorbeeld uitsluitend aaseter-carnivoren. De meeste vleesetende dieren zijn een mix van verschillende soorten voedsel. Sommigen kunnen aas eten, maar het is niet het enige waarop ze hun dieet baseren. De meeste aaseters combineren ook met de jachtmarkt en worden opportunistische feeders. Dat wil zeggen, ze zullen op hun prooi jagen wanneer dat nodig is, maar zijn beschikbaar als prooi voor dode prooien. Onder hen hebben we onder andere beren, kraaien, leeuwen, coyotes en hagedissen.
Dieet van vleesetende dieren
We kunnen ook de verschillende soorten vleesetende dieren indelen op basis van hun dieet. Ze hoeven niet per se alleen vlees te eten, maar kunnen hun dieet ook aanvullen met fruit, groenten, nectar, paddenstoelen en andere stoffen. Ze zijn meestal afhankelijk van dierlijk weefsel, hoewel het vleesetende dier zich aan een ander type dieet aanpast, afhankelijk van zijn leefgebied en of het hem daartoe dwingt of niet.
Afhankelijk van de samenstelling van de voeding zien we verschillende vleesetende dieren. Laten we eens kijken wat ze zijn:
- Strikte carnivoren: men kan zeggen dat ze de echte carnivoren zijn. Hun dieet is 100% vlees of er dichtbij. Hier hebben we de ijsbeer, leeuw, krokodil, etc.
- Hypercarnivoren: hun dieet bestaat voor 70% of meer uit vlees. Hier hebben we graden, adelaars, haaien, zalm, uilen onder anderen.
- Mesocarnivoren: hun dieet is gebaseerd op 50-70% vlees. Deze dieren hebben verschillende soorten tanden ontwikkeld om andere soorten organisch materiaal te kunnen consumeren. Hier hebben we de honden, fretten, wezels, vossen en dassen.
- Hypocarnivoren: hun dieet is gebaseerd op minder dan 30% vlees, de rest bestaat uit fruit en champignons tot nectar. Bij deze dieren vervullen hun tanden verschillende functies, waaronder het kauwen op harde groenten. Ze hebben bredere en vlakkere kiezen. De meesten van hen worden als alleseters beschouwd. Hier hebben we mensen die onder andere naar zwarte beren gaan.
Habitat en belang
Vleesetende dieren leven in alle omgevingen op aarde. De meeste zijn echter te vinden in terrestrische ecosystemen. Ze zijn meestal te vinden waar prooisoorten leven en worden verspreid in rivieren, zeeën en oceanen, in de lucht om te detecteren grote hoogte en op het land in ecosystemen zoals woestijnen, droge omgevingen, bossen, stranden, oerwouden, lakens, Etc.
Het belang van deze dieren ligt in het feit dat ze een fundamentele rol spelen bij het reguleren van de populatiegrootte van de soort in een ecosysteem. Dat wil zeggen, zonder de consumptie van dieren in de voedselketen kunnen we geen correct ecologisch evenwicht hebben. Daarom helpt het vleesetende dier bij het reguleren van de populatie van soorten en handhaaft het evenwicht in de natuur.
We gaan een voorbeeld geven van de voedselketen waarin het vleesetende dier ingrijpt. Bij passieve roofdieren zoals spinnen moet hun prooi het web binnendringen. Het gebeurt ook met filterorganismen die in hun prooi zijn van een constant volume water dat door hun goedkope filter stroomt. We gaan verschillende soorten reacties identificeren tussen de grootte van de prooi en de roofdierpopulaties:
- Type I: is er een waar het roofdier constant en onafhankelijk is van de dichtheid van de prooi. Dit kan gebeuren wanneer de prooi niet overvloedig genoeg is om zijn roofdieren tevreden te stellen.
- Type II: de snelheid van predatie neemt af naarmate de prooipopulatie groeit. We zien ook een verhoogde predatiesnelheid van een afnemende snelheid naar het hoogste niveau.
- Type III: de snelheid van predatie is lager wanneer de prooidichtheid laag is en piekt voordat hij afneemt wanneer de snelheid van predatie piekt.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over vleesetende dieren en hun kenmerken.