Zoals we allemaal weten, is het wereldenergieverbruik erg slecht verdeeld. Er is een grote variatie in de distributie en het gebruik van energie over de hele wereld. Steden bezetten amper 2% van het hele grondgebied van planeet Aarde. Door 85% van het mondiale BBP te produceren, ze verbruiken 75% van alle geproduceerde energie en we produceren bijna alle uitstoot van broeikasgassen in de atmosfeer.
Luis Jiménez Herrero, een deskundige voormalig directeur van de Observatory of Sustainability of Spain (OSE), heeft opgemerkt dat als we steden niet duurzaam maken, de hele planeet niet duurzaam zal zijn. Hoe kan 2% van al het landgebied zo essentieel worden?
Steden en energieverbruik
De neiging om in stedelijke gebieden te wonen en alles te verstedelijken is niet te stoppen. Deze transitie waarbij het platteland leegloopt om in stedelijke gebieden en in grote steden te wonen, brengt belangrijke economische en ecologische problemen met zich mee. Het is bijvoorbeeld economisch rendabeler om alle inspanningen te richten op transport, energie en productdistributie in grote steden. Zo vermijden we grote verplaatsingen, bezetten we minder grondgebied, besparen we op energietransport en -opslag, etc.
Aan de andere kant zijn er verschillende ecologische problemen. Wonen op het platteland, met een bevolking en een diffuus stadsmodel, vereist energiekosten, waterleidingen, internet, etc. Duurder en, voor het milieu, schadelijker.
In het door Luis Herrero gepubliceerde boek wordt uitgelegd dat 55% van de mensheid momenteel geconcentreerd is in stedelijke omgevingen, terwijl tegen 2050 wordt verwacht dat praktisch 70% van het totaal is geconcentreerd in steden, en in het geval van Europa bijna 80%. Deze trend van verstedelijking en leegloop van het platteland wordt urbaan genoemd.
Hoewel steden over de hele wereld zo zijn ze bezetten slechts 2% van het hele grondgebied van de planeet, verbruiken overtollige hulpbronnen en vervuilen te veel. Dit leidt tot de noodzaak om het huidige systeem te transformeren. In het geval van Spanje vindt er een modelwijziging plaats ten opzichte van het model dat bestond vóór de crisis, die volgens deze onderzoeker "weelderig, verkwistend en met een grote impact op het milieu" was.
Om deze problemen te verlichten, moeten steden worden omgevormd tot iets duurzamer, zodat de impact minimaal is en hulpbronnen beter worden gebruikt.
Het lijkt me allemaal erg saai.