In het hart van Galicië, meer bepaald in het binnenland van de provincie Lugo, We vonden Muras, een stad waar de wind de elektriciteitsrekening heeft weggeblazen.
Al iets meer dan een jaar financiert de gemeenteraad van Muras, een gemeente met 668 inwoners met 381 windturbines, de elektriciteitsrekening van de inwoners met de vergoedingen die aan de verschillende worden aangerekend bedrijven die de meerdere parken op hun grondgebied exploiteren. Bedrijven zoals Acciona, Iberdrola of Norvento
"Het is een kwestie van sociale rechtvaardigheid", verdedigt burgemeester Manuel Requeijo van de Bloque Nacionalista Galego (BNG). "Tot nu toe de voordelen van het produceren van deze energie ze hadden helemaal geen invloed op de buren ondanks het feit dat zij degenen zijn die lijden onder het lawaai en de visuele impact van de molens; ze gingen alleen naar de elektriciteitsbedrijven, die niet eens een fiscaal hoofdkantoor in Galicië hebben ”.
Sinds 2016 kan iedereen die in de gemeente (Muras) geregistreerd is, hulp vragen om te betalen uw huishoudelijk lichtverbruik, een categorie die in deze landelijke gemeente de elektriciteitskosten van omvat veehouderijen of bars, zolang ze maar een meter met het huis delen.
Op deze manier financiert de gemeenteraad tussen de 100% en 70% van de rekening. Maximale dekking, met een maximum van 500 euro per jaar, ontvangen door families met een inkomen van minder dan 9.500 euro per jaar.
Volgens de burgemeester: de stad vergrijst, waar 60% van de mensen ouder is dan 65 jaar, en ze overleven met minimale pensioenen, genieten de meeste van de 175 gezinnen die hulp hebben aangevraagd, gratis licht of betaal slechts 10% van de bon. “Buren die zeiden dat ze de hulp niet nodig hadden, hebben er uiteindelijk om gevraagd vanwege de hoge elektriciteitsrekening in het afgelopen decennium.
Vanaf het midden van de jaren negentig kwam de windturbines in de bergen van Muras. De energiebedrijven zagen een zakelijke kans in de harde wind die door deze kleine gemeente waait levensonderhoud van agro-vee.
Aangemoedigd door de verschillende besturen verkochten de bewoners de grond waar de windturbines stonden aan de bedrijven voor 0,20 euro per vierkante meter. “Ze kregen te horen dat deze gronden niets waard waren en ze spraken niet eens over het huren ervan om tenminste één inkomen te genereren.”, Betreurt de huidige burgemeester.
De afnemende bevolking van Muras zag de molens zich met grote snelheid voortplanten. Er werden 381 torens opgericht, sommige slechts 400 meter van de huizen, maar de energievooruitgang ontweek de dorpen en het bereikte alleen de windmolenparken. Germán, de enige overgebleven bewoner in de plaats Baxín, begon pas een paar maanden geleden te genieten van de elektriciteitsvoorziening in zijn huis. Aangezien het geval van deze tachtigjarige niet de enige is, verdeelt de gemeenteraad ook een deel van wat het aan belastingen verzamelt onder de elektriciteitsbedrijven om de elektriciteitsleidingen naar alle bewoonde kernen van de gemeente te brengen, een doel dat het hoopt te voltooien. dit jaar, 20 jaar na de installatie van de eerste windturbine.
José María Chao, een boer uit het dorp Xestosa, heeft de meter uit het oog verloren. Tot voor kort betaalde hij niet alleen de levering van de boerderij waar hij woont, maar moest hij samen met de 15 bewoners van de kern waar hij woont ook betalen voor het verbruik van de buitenlantaarnpalen. Nu betaalt hij nog maar 10% van zijn huisfactuur en is de installatie van openbare verlichting in Xestosa al aan de gang. 'Het was een opluchting', bekent hij. "We hadden nooit gedacht dat we enig voordeel zouden halen uit de windturbines om ons heen." "En het is zonder onderscheid voor alle inwoners", concludeert José Manuel Felpeto, een andere begunstigde van de hulp.
In de lokale schatkist van Muras gaat het niet slecht, ze hebben een gemeentebudget voor 2017 van 1,7 miljoen, waarvan 1,5 miljoen afkomstig uit de windindustrie. 900.000 euro wordt betaald door de IBI en IAE dat komt ten laste van windparken en 535.000 euro wordt verkregen uit het Milieucompensatiefonds dat de Xunta voedt met de canon die windparken in Galicië betalen. Van dit geld wordt dit jaar 130.000 euro gebruikt om de elektriciteitsrekening van de buren te financieren.
Geld is niet wat de gemeenteraad van Muras slapeloos maakt, maar het maakt zich grote zorgen over het stoppen van de leegloop van het platteland. De Xunta heeft al gedreigd de school te sluiten omdat er maar tien kinderen zijn ingeschreven, hoewel de lokale overheid heeft aangeboden het open te houden met eigen middelen, heeft de Autonome Administratie ontkent deze mogelijkheid beweren dat hun krachten zouden worden binnengevallen.
De gemeentelijke steun voor de elektriciteitsrekening heeft gezinnen aangetrokken geïnteresseerd om zich in Muras te vestigen, maar het gebrek aan banen en adequate huisvesting hebben verhinderd dat de verhuizing werkelijkheid werd. 'We hebben een kleine deur geopend, althans om te bespreken andere manieren om dingen te doen”, Concludeert de gemeenteraad.