Als we het hebben over de huidige energie in ons land, dan hebben we het vandaag over schone technologieën en hernieuwbare bronnen. Na een aantal jaren waarin het een taboe-onderwerp leek, werd de PP overheid heeft besloten om aan de slag te gaan en hernieuwbare energie een duwtje in de rug te geven.
Zal dit gebeuren op aandringen van de Europese Unie en om toekomstige sancties te vermijden? Wie weet
EU
In 2004 bepaalde de Europese Unie dat in 2020 20% van het totale energieverbruik van alle landen afkomstig zou moeten zijn van hernieuwbare bronnen. Van zijn kant, elk land, afhankelijk van zijn middelen, stelde een doelstelling voor hetzelfde jaar vast, in het geval van Spanje was dat 20%.
Volgens Eurostat kan dat zijn raadplegen internet gemakkelijk, overtrof een derde van de 28 lidstaten van de EU hun doelstellingen vóór 2015. Helaas was dit niet het geval voor Spanje, dat het bereikte slechts 16,15%, met een minimale stijging van 0,01% tussen 2014 en 2015.
De prognoses voor 2020 waren niet veelbelovend, er was slechts een kleine opleving in het gebruik van biomassa, de rest uit energieproductie via hernieuwbare energiebronnen Ik was werkloos sinds 2012 (Besluit van PP).
Spanje
Door de crisis nam de vraag naar elektriciteit af, wat betekende dat er in dit land meer geïnstalleerd vermogen was dan gevraagd, ja, het meeste werd opgewekt in fabrieken op basis van fossiele brandstoffen, waardoor de PP-regering besloot de opmars van hernieuwbare energiebronnen te stoppen.
veilingen
Vijf jaar later besloot dezelfde PP-regering om een eerste veiling van hernieuwbare energiebronnen uit te voeren, wat niet al te goed werkte, omdat het onder meer de megawatt toegewezen aan elk van de technologieëndat wil zeggen windmolenparken, fotovoltaïsche, thermosolaire, hydraulische of biomassa-installaties.
Gelukkig corrigeerde het ministerie en op 17 mei 2017 veilde het opnieuw 3000 megawatt onder de verschillende bedrijven in de sector in Spanje, dit keer elk van de technologieën ze streden om hetzelfdeVolgens de National Markets and Competition Commission (CNMC) hadden alleen wind en fotovoltaïsche energie echter echte opties.
Zoals op deze website alom is opgemerkt, had de veiling een grote controverse, de Spaanse Fotovoltaïsche Unie (UNEF) was van mening dat met de regels van die veiling de fotovoltaïsche installaties ze werden met respect geschaad aan windenergiebedrijven heeft hij daarom een verzoekschrift ingediend bij het Hooggerechtshof om de resolutie van het ministerie van Energie waarin de procedure en de regels voor de veiling zijn vastgelegd, op te schorten.
Deze bepaalden dat het bod dat de laagste subkosten voor het elektrische systeem genereerde, zou winnen, en in het geval van een gelijkspel zouden parameters zoals de waarde van de initiële investering, de maximale subkosten per eenheid en de bedrijfsuren worden genomen. rekening houdend, zou dit duidelijk de balans in het voordeel van windenergie positioneren, aangezien volgens het besluit tot goedkeuring van de beloningsparameters van het type installaties voor de productie van elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen, warmtekrachtkoppeling en afval, in totaal 3000 bedrijfsuren voor wind en slechts 2367 uur voor fotovoltaïsche energie.
Het Hooggerechtshof (TS) wees het voorstel uiteindelijk af, maar gaf de UNEF de mogelijkheid om financiële compensatie te eisen voor het geval dat discriminatie. De veiling verliep volgens deze regels en de windinstallaties eindigden effectief met 99,3% van de 3000 megawatt die werd geveild.
Dankzij het grote succes van de vorige veiling werd beslist om nog eens 3000 kilowatt meer te veilen, dit keer beperkt tot projecten met installaties voor wind- en fotovoltaïsche technologie. De onderscheiding zoals vermeld, zou de meest efficiënte optie zijn in kosten, maar uiteindelijk werd het uitgevoerd volgens dezelfde procedure en dezelfde regels als de vorige, waarbij werd beweerd dat het resultaat behoorlijk bevredigend was geweest.
Dit keer werd de 5000 MW overschreden, aangezien de gecompliceerde regulering van deze veiling het mogelijk maakte om meer vermogen te verlenen bij voldoende vraag. In dit geval was het volledige bod bedoeld voor fotovoltaïsche installatiesomdat de bedrijven hogere kortingen boden, een gegarandeerde minimumprijs vaststelden die lager was dan de windparken, waardoor mogelijke banden werden vermeden.
In feite is de nieuwe interesse van de regering om hernieuwbare energiebronnen opnieuw op te starten om het door de Europese Unie gestelde doel te bereiken, logisch. De vraag is: waarom zoveel interesse en inzet van investeerders? Nou, het lijkt erop dat, volgens de veilingregels, de bedrijven ze zouden financiële steun krijgen voor elke megawatt geïnstalleerd vermogen, niet van opgewekte stroom en ook vandaag zijn de installatiekosten sterk gedaald, dus verwachten ze een zeer hoge winstgevendheid (dubbele cijfers) voor de megawatt die in beide veilingen worden behaald.