Het klinkt als sciencefiction, maar ja, het Dogger Island-project is echt: een kunstmatig eiland in de Noordzee, maar waarvoor?
Dogger-eiland heeft een duidelijk doel: het zou duurzame energie kunnen leveren aan 80 miljoen mensen in Europa in 2050.
Europa plannen om een kunstmatig eiland (Dogger Island) te bouwen, met een haven en een luchthaven, ontworpen om te fungeren als een knooppunt voor grote offshore windparken die 80 miljoen mensen van duurzame energie zullen voorzien.
Het 6,5 vierkante kilometer grote eiland zou energie verzamelen van duizenden nieuwe windturbines die offshore willen installeren.
Duitsland werkt samen met de Nederland y Casita Dinamarca het plannen en bouwen van het nieuwe eiland dat energie gaat leveren aan de noordwestelijke landen van Europa.
Het eiland zou worden aangesloten op de Verenigd Koninkrijk, Noorwegen, Nederland, Duitsland, Casita Dinamarca y België, en zou bouwen op Dogger Island in de Noordzee.
Het eiland zal naar verwachting zonnecentrales hebben om maximale stroom op te wekken. Er komt ook een haven en landingsbaan voor de toegang vergemakkelijken.
Rapporten geven aan dat het project gecompliceerd zal zijnZo kost de aanleg van de fundering van het kunstmatige eiland volgens de eerste schattingen ongeveer 1,35 miljard euro.
Een project dat een beetje gek lijkt, maar, indien uitgevoerd, zou kunnen goedkoop offshore geproduceerde windenergie.
De Noordzee heeft een hogere en stabielere windsnelheid dan die ervaren wordt windparken op land, en zonne-energiecentrales zullen energie leveren zonder landruimte in te nemen die kan worden gebruikt voor huisvesting of landbouw.
Het bedrijf zegt dat het idee voor het eiland kwam als reactie op de behoefte van de Europese Unie om de klimaatverandering. Hernieuwbare energie zal de sleutel zijn om deze doelen te bereiken en dat zowel de zon als de wind nodig zullen zijn om elk seizoen een constant energieniveau te leveren. De zomermaanden zullen meer zon brengen, terwijl de koudere maanden zullen brengen meer wind.
Volgens Glar Nilsen, directeur van het Deense energiebedrijf Ererginet: “Wij die hebben de verantwoordelijkheid voor het transport van de opgewekte elektriciteit door offshore windturbines terug naar het land (Dogger Island) en consumenten moeten constant pushen en ervoor zorgen dat de prijs blijft dalen.
Het grootste offshore windpark ter wereld
Het grootste offshore windpark staat aan de kust van Kent (Engeland). Ondanks dat het het grootste park is, zijn de initiatiefnemers van plan om de kracht ervan te vergroten tot 870 MW in een tweede fase in afwachting van goedkeuring.
Na vier jaar bouwen en een investering van meer dan 2.200 millones euro, het park bestaat uit 175 Vestas SWT windturbines, Deze strekken zich uit tot in de zee en beslaan een oppervlakte van ongeveer 100 vierkante kilometer op een afstand van 20 kilometer van de kust van Kent, ten zuidoosten van Engeland.
Een gemiddelde van 450 kilometer onderzeese kabels en twee offshore onderstations, die de energie die wordt opgewekt door de windturbines centraliseren voordat deze naar de grond wordt getransporteerd.
Montage van de windturbines
Voor de installatie van elke windturbine op zee was het nodig om een regelmatig maaswerk van palen te bouwen, aangepast aan de specifieke kenmerken van de zeebodem, met een diepte die varieert tussen 5 en 25 meter, afhankelijk van het geval. Deze steunen maken het mogelijk om elk van de turbines op te tillen Vestas SWT-3.6MW-120 boven de zeespiegel, en aan de andere kant fungeren als een fundering om het gewicht van maximaal 225 toneladas naar de grond.
Elk van de 175 windturbines heeft een hoogte van 147 meters, 90 meters rotordiameter en een bladlengte van 58,5 meters. Voor het transport van de energie die door elk van hen wordt opgewekt, zijn er 210 km van onderzeese kabel die elk van de turbines verbindt met de twee offshore onderstations, en deze op hun beurt weer verbinden met het onderstation van Cleve heuvel op het droge door 4 kabels van 150 kV die de 220 km van lengte.
Volgens schattingen van de initiatiefnemers leverde het tot nu toe bestaande windpark op zee in 2012 ongeveer een 1,5% van elektriciteit, maar met de London Array wordt verwacht dat dit cijfer boven de 5% waardoor de uitstoot van 925.000 toneladas jaarlijkse CO2.
De erkenning van windenergie als een van de minst vervuilende en veilige energiebronnen in de Europese energiescène begint een relevante rol te spelen bij de productie van hernieuwbare energie op wereldschaal. Bij wind op zee heeft de energie die door de turbines wordt opgewekt een kleinere impact op de milieu, hoeft niet te worden gestort of grondverzet, en omdat het offshore is gelegen, heeft het een impact minder agressief voor fauna en vegetatie in vergelijking met conventionele wind.
Toekomstige uitbreiding
De London Array heeft de verwachtingen van het windpark in Greater Gabbard, een infrastructuur in hetzelfde gebied dat tot nu toe de titel van grootste had offshore windpark in de wereld met een geïnstalleerd vermogen van 500 MW. Maar dat is nog niet alles.
Met het idee om de indrukwekkende race in offshore windenergie van het Verenigd Koninkrijk te blijven leiden, zijn de initiatiefnemers van de London Array nu van plan om zijn vermogen uit te breiden van de huidige 630 MW naar de 870. Deze tweede fase is in afwachting van goedkeuring door de verschillende bevoegde autoriteiten, maar zou dit windpark consolideren als het grootste ooit gebouwd. In 2017 zullen we het antwoord hebben?