Hoe kon een klein land zonder bekende oliereserves de prijs van zijn elektriciteit verlagen, zijn afhankelijkheid van olie verminderen en een leider worden op het gebied van hernieuwbare energie?
In de afgelopen 10 jaar heeft Uruguay iets bereikt dat onmogelijk leek, door het land te worden met het hoogste aandeel elektriciteit uit windenergie in Latijns-Amerika en een van de belangrijkste in relatieve termen wereldwijd.
Hierdoor is het land minder kwetsbaar voor klimaatverandering en de toenemende droogte die waterkrachtcentrales aantasten.
Met goedkope olie komt het einde van hernieuwbare energiebronnen?
Op dit moment is, meer dan 30% van de elektriciteit in het Zuid-Amerikaanse land wordt opgewekt met wind. In Brazilië ligt het percentage bijvoorbeeld net boven de 6%. Daarnaast verwacht Uruguay de komende maanden nog een forse stijging.
Volgens Olga Otegui, het hoofd van de National Energy Directorate van het Uruguayaanse ministerie van Industrie, Energie en Mijnbouw: "We verwachten dat de levering van elektriciteit uit windenergie dit jaar meer dan 35% zal zijn"
Tegen 2017 streeft het land naar 38% van de elektriciteit opgewekt door wind, die dicht bij de wereldleider Denemarken zou worden geplaatst, met 42%, volgens gegevens van de Global Wind Energy Council, Global Wind Energy Council, GWEC voor zijn acroniem in het Engels.
Internationaal zijn de andere landen met verdere implantatie dat zijn Portugal met 23%, Spanje 19% en Duitsland 15%.
De vooruitgang van de windmarkt in Uruguay is erg belangrijk, aldus Tabaré Arroyo, adviseur hernieuwbare energie van het Wereld Natuur Fonds: «In 2005 was er geen windenergie in Uruguay. In 2015 was er al een geïnstalleerde capaciteit van meer dan 580 MW en tegen 2020 wordt aangenomen dat er een geïnstalleerde capaciteit van meer dan 2.000 MW zal zijn, ”vertelde Arroyo aan BBC Mundo.
Gunstige omstandigheden voor windenergie
Hoe slaagde Uruguay erin zijn energiematrix radicaal te diversifiëren? Het land heeft uitstekende condities voor windenergie, zo gunstig dat ze waren verrast zelfs de technici zelf.
"Wij ook Het verraste ons omdat we een land zijn waarvan de opluchting een halfvlakte, een heel vlak land is. En toen in 2005 met de maatregelen werd gestart, dachten we dat er maar op enkele plekken een goede aanleg zou zijn voor deze windparken. Aan de andere kant lieten de metingen ons zien dat we het hele jaar door stabiele goede windmetingen hebben, ”zei Otegui.
De windsnelheid is variabel, dus een windturbine het werkt meestal onder het nominale vermogen waarvoor het is ontworpen.
Daarom is de belangrijkste indicator voor de efficiëntie van een windpark de capaciteitsfactor, de relatie tussen de energie genereert effectief in een periode, en wat er zou zijn gebeurd als het non-stop op nominaal vermogen had gedraaid.
«Zonder al te veel op technische details in te gaan, is het bewezen dat de windparken van 50 MW in Uruguay capaciteitsfactoren bereiken tussen 40% en 50% voor vermogensmodellen. windturbines zoals V80, G97, V112 en anderen ». Daarentegen werkten windparken in de VS bijvoorbeeld in 2014 met een capaciteit van 34% in 2014, volgens gegevens van het Amerikaanse ministerie van Energie.
Plan voor 25 jaar
Naast de gunstige omstandigheden was een cruciale factor de 25-jarige energiebeleidsplanning. Het energieplan 2005-2030 werd ook als staatsbeleid door alle partijen goedgekeurd politici met parlementaire vertegenwoordiging, iets wat niet gebruikelijk is, er zijn altijd belangen bij betrokken.
De 25-jarige energieplanning bood een stabiel kader voor investeerders en trok internationale privébedrijven aan.
Volgens Otegui, “Er werden geen subsidies aangeboden”, maar biedingen met “transparantie en zekerheid voor de investeerder”.
«Ze zijn gegarandeerd van de prijs die ze aanboden en die prijs wordt aangepast door een parameter die ook werd afgesproken. Ze weten perfect vanaf het moment dat de richtlijnen worden gepresenteerd en hoe die prijs zal worden aangepast en ze zijn ccontracten met een maximale looptijd van 20 jaar".
Klimaatverandering en droogte
Dankzij energiediversificatie heeft Uruguay meer dan 90% van zijn elektriciteit kunnen bevoorraden hernieuwbare energie, waaronder wind, waterkracht, biomassa en zonne-energie.
Uruguay heeft een van de doelen bereikt die was aanwezig vanaf het begin: de wapens van het land vergroten in het licht van de klimaatverandering.
Uruguayanen vreesden droogte, aldus verschillende functionarissen: “We waren ervan overtuigd dat we deze klimaatkwetsbaarheid moesten verkleinen (…). Toen er was grote droogtesWe hadden een zeer grote import van olie voor thermische opwekking, dit alles werd volledig afgezwakt door de integratie van hernieuwbare energiebronnen ».
Windenergie kan nu een aanvulling zijn hydro-elektrisch.
«Uruguay heeft een geïnstalleerd hydro-elektrisch vermogen in de orde van grootte van 1500 MW, waarvan het gebruik wordt gereguleerd volgens de beschikbare windbronnen, waardoor de opslag van de waterkracht en het efficiënter gebruiken ”, legt Mullin uit.
Otegui, van zijn kant, zei dat Uruguay met de integratie van hernieuwbare energiebronnen "soevereiniteit en onafhankelijkheid van de invoer van elektrische energie" verkrijgt. "We zijn al twee opeenvolgende jaren gekomen waarin we geen elektrische energie hoefden te importeren."
“Als gevolg van klimaatverandering zullen regenpatronen veranderen en zullen droge seizoenen langer, frequenter en intenser worden. Daarom is vertrouwen op waterkracht zeker een gok op de energieonzekerheid«. Uruguay, wijselijk, zet verstandig in op hernieuwbare energiebronnen
