Briga za okruženje uvijek je bacio oko na ispis dokumenata i fotografija. S jedne strane, ogromno rasipanje papira u modernom industrijskom svijetu podrazumijeva i neselektivni porast junk (jer se nažalost samo mali procenat upotrijebljenog papira reciklira) kao smanjenje u šumski resursi koji se koriste za proizvodnju navedenog papira. Što se tinte tiče, najveću brigu zauzima raspored alata korišćeni kertridži (Ovdje je bilo puno napora za recikliranje što, međutim, nije dovoljno) i toksičnih učinaka same tinte.
Prva mjera je stoga očigledna, a ona se ponavlja u svim kampanjama: nemojmo koristiti pisač osim kad je to nužno potrebno.
Uloženi su dodatni napori u vezi sa štednja papira. Tako su, na primjer, razni mediji širili vijesti o japanskoj kompaniji Sanwa Newtec koja je stvorila printer koji ne koristi mastila, ali umjesto toga toplotom otiskuje na listovima od plastičnog materijala koji jesu za višekratnu upotrebu, odnosno brišu se i na njima se mogu ponovo tiskati. Problem je u cijeni, jer mašina vrijedi oko 5.600 američkih dolara, a svaki list veličine folije oko 3,5 dolara.
Velike kompanije posvećene štampi usredsredile su svoje napore na poboljšanju sirovina za štampu. Na primjer, Xerox je izdao kancelarijski printer (zbog svoje cijene i veličine još uvijek nisu upotrebljivi kod kuće) koji umjesto kertridži s mastilom Koristi komade materijala sličnog bojici - kao što to čujete - s prednošću da nema ostataka, ali da je "uložak" potpuno potrošen.
Druge manje poznate kompanije lansirale su štampače koji umjesto konvencionalne tinte koriste izvor - odnosno ostatke - kafe ili čaja.
Zauzvrat, proizvođači patrona i tinte rade na onome što nazivaju eko rastvaračke boje, odnosno lako se otapaju i ne sadrže otrovne supstance.
Prva mjera je stoga očigledna, a ona se ponavlja u svim kampanjama: nemojmo koristiti pisač osim kad je to nužno potrebno.
Uloženi su dodatni napori u vezi sa štednja papira. Tako su, na primjer, razni mediji širili vijesti o japanskoj kompaniji Sanwa Newtec koja je stvorila printer koji ne koristi mastila, ali umjesto toga toplotom otiskuje na listovima od plastičnog materijala koji jesu za višekratnu upotrebu, odnosno brišu se i na njima se mogu ponovo tiskati. Problem je u cijeni, jer mašina vrijedi oko 5.600 američkih dolara, a svaki list veličine folije oko 3,5 dolara.
Velike kompanije posvećene štampi usredsredile su svoje napore na poboljšanju sirovina za štampu. Na primjer, Xerox je izdao kancelarijski printer (zbog svoje cijene i veličine još uvijek nisu upotrebljivi kod kuće) koji umjesto kertridži s mastilom Koristi komade materijala sličnog bojici - kao što to čujete - s prednošću da nema ostataka, ali da je "uložak" potpuno potrošen.
Druge manje poznate kompanije lansirale su štampače koji umjesto konvencionalne tinte koriste izvor - odnosno ostatke - kafe ili čaja.
Zauzvrat, proizvođači patrona i tinte rade na onome što nazivaju eko rastvaračke boje, odnosno lako se otapaju i ne sadrže otrovne supstance.